Op mijn twintigste verliet ik het ouderlijk huis, op mijn eenentwintigste de plaats waar ik geboren werd. Sindsdien woonde ik in drie landen, vijf steden en tien huizen. Ergens settelen, je thuis voelen – ik kan er uren over schrijven. Dat doe ik dus ook regelmatig. De blogs hierover vind je in deze categorie.
Drie jaar wonen we inmiddels in Wassenaar. Meestal het moment waarop we denken 'moeten we niet weer eens verhuizen?' Is dat nu ook het geval?
Aan het eind van de zomer kwam het er toch nog van: een strandwandeling van Wassenaar naar Katwijk. En daarbij dacht ik terug aan de vorige keer dat ik hier liep, met mijn vader. En onze ontmoeting met Ada.
Op een mooie zondagmiddag gaat een groepje dames naar een ginproeverij bij Driftwood. En komt een van de dames terug met ... hardloopmotivatie. Je raadt het al: ik ben een van die dames.
Tijdens onze roadtrip naar Innsbruck, bezochten we ook het pension van Agnes. Of beter gezegd: het pension dat daarvoor model stond.
Terug naar Innsbruck, is dat nou leuk als je zo negatief over een stad schrijft? Ja toch wel, want eigenlijk ligt het allemaal iets genuanceerder. Met de kennis van nu, kijk ik toch anders naar het hart van Tirol.
Een regenachtige maandagochtend, ook nog de eerste werkdag na de vakantie. Dat geeft toch het gevoel van 'bweh.' Deel 2 van het coronazomerdagboek.
Creatief schrijven - voor mij werkt het als ontlading. Ik schrijf 'de dingen' graag van me af. Alleen de laatste tijd lukte me dat niet zo best. Maar ik denk weer een weg gevonden te hebben, met de start van mijn persoonlijke coronazomerdagboek.
De corona-tijd is ideaal om naar plekken te gaan waar je altijd al eens heen wilde. Zoals ... het Rijksmuseum. Want daar was ik nog nooit geweest, zo ontdekte ik een tijdje geleden. En als je dan toch naar Amsterdam gaat, dan maak je er gewoon een mini-vakantie van.
Wat miste ik het ineens: lekker op een terras zitten, met een goed glas wijn en een gloeiend hete bitterbal! Gevuld met garnalen dan ook nog het liefst. Dus ging ik zelf aan de slag, met het recept van bitterballenkoningin Ilona.
Wil je nog meer weten over Innsbruck en omgeving? In drie filmpjes neem ik je mee op pad. En als bonus vertelt Simone in haar over mijn favoriete restaurant in Innsbruck.
Ik bereid me voor om op pad te gaan, even buiten Wassenaar te zijn. Ik denk terug aan de laatste keer dat ik weg ging, naar Parijs. Een andere tijd, zo lijkt het.
Reiki. Op afstand. Ben jij er sceptisch over? Ik ook. Of beter, ik was het. Want ik mocht het ervaren. En dankzij Laura van See-Zen voel ik me vandaag anders. En wie weet kan ze jou ook helpen.
In Erlangen woonden we tegenover een tandarts. Waar ik slechts een keer heen ging, maar niet om mijn gebit te laten controleren kan ik verklappen. Waarom dan wel? Lees het zelf maar.
Corona heeft mij in zijn greep. Om er voor mezelf chocola van te maken, schrijf ik er maar wat over op. Omdat schrijven mij helpt de dingen uit mijn hoofd te krijgen. Vandaag een verhaaltje over de buuvjes en over Nel. Drie mensen uit de bus.
Soms kan ik ineens heel erg verlangen naar de bloemetjesbank van mijn opa. Dan zie ik mezelf daar weer zitten, met hem in zijn stoel en de Gilmore Girls op tv. Vandaag zou hij 100 geworden zijn en had ik zo'n moment.
Error: API requests are being delayed for this account. New posts will not be retrieved.
Log in as an administrator and view the Instagram Feed settings page for more details.
