Op mijn twintigste verliet ik het ouderlijk huis, op mijn eenentwintigste de plaats waar ik geboren werd. Sindsdien woonde ik in drie landen, vijf steden en tien huizen. Ergens settelen, je thuis voelen – ik kan er uren over schrijven. Dat doe ik dus ook regelmatig. De blogs hierover vind je in deze categorie.
Dit bericht verscheen eerder op vrouwvaneenwetenschapper en wel in februari 2014 Sehnsucht volgens WikipediaSehnsucht is een onvertaalbaarDuits woord, volgens de Duden de “ziekte van het lijdzaambegeren” („Krankheit des schmerzlichen Verlangens“), is een immense hunkering naar een persoon of zaak waar men van houdt of begeert, en is verbonden met...
Ik krijg de vraag best vaak, of het klopt dat ik het in Duitsland meer naar mijn zin heb dan in Oostenrijk. Het simpele antwoord is ja, die indruk klopt. Maar waarom het dan zo is, dat is een vraag die ik veel lastiger kan beantwoorden. Nu ik bezig ben met het boek, denk ik ook weer veel aan Oostenrijk. Over het algemeen ben ik niet iemand van...
Ja dames en heren, jullie zaten er vast al op te wachten: wanneer gaan ze nou eindelijk eens grillen daar in Deutschland. Nou, het wachten wordt beloond want gisteren was het dan zo ver! Een van Stevens collega´s gaat voor een half jaar naar Amerika en organiseerde als afscheid een heuse Duitse barbecue! Barbecueën of grillen is hier een serieuze...
Ik vroeg Mary – u weet wel, die uit Innsbruck – of ze het leuk zou vinden als ik bij haar in Bremen langs zou komen. Ja, gezellig – luidde het antwoord. En zo toog ik vorig weekend naar die freie Hansestadt Bremen. Met de trein, met mijn Duitse kortingskaart – ja de integratie gaat met sprongen! Bremen ken je misschien wel...
Mijn vader zegt het heel vaak tegen mij / ons: ´Als je onderweg nog even wil stoppen, dan kun je best een bezoekje brengen aan <naam van stad op weg van Eindhoven naar Innsbruck / Erlangen>.´ Heel vaak denk ik dan ´ja, moeten we doen!´ Maar buiten die ene keer dat we stopten bij het uitkijkpunt over de Lorelai is het er eigenlijk nooit van...
Ja sorry, twee blogs op een dag. Maar deze sneeuwpracht moest ik gewoon even delen. Schijnt de laatste keer te zijn dit jaar – althans volgens mijn lerares. En inderdaad, hoewel er veel sneeuw ligt is het inderdaad niet heel koud en kwetteren de vogeltjes er vrolijk op los. Maar toch, om met de buurvrouw te spreken die ik vanochtend bij de...
Voor de mensen die deze reeks een beetje langweilig beginnen te vinden: dit is de een na laatste keer hoor, dat ik bericht over de cursus 🙂 En als apotheose beloof ik een volledig auf Deutsch geschreven blog. Wie weet vraag ik zelfs om een foutcorrectie bij de docentes – kunnen die ook weer eens lachen 😉 Tsja, wat kan ik nog vertellen...
De oplettende lezer ziet meteen dat ik sinds deel een iets belangrijks geleerd heb over de Duitse taal en het schrijven daarvan – mocht je het niet zien, in deel drie volgt uiteraard de oplossing! Week twee dus van de cursus, daarmee zit de helft erop en dat is ergens wel een opluchting. Ik krijg steeds meer respect voor mensen die ik ken...
Nu we al weer een tijdje hier in Erlangen vertoeven, komt de vraag steeds vaker of ik hier al gewend ben en of Erlangen me beter bevalt dan Innsbruck. Onze Duitse landgenoten hebben er één prachtig woord voor – dat ook in de cursus veelvuldig wordt gebruikt trouwens – en dat is jein. Lekker efficiënt ook, een woord in plaats van ´het...
Deze week was het dan zover – 5 dagen naar de Deutsch Kurs. Vorige week was het nog wat vrijblijvend – een dagje herhaling, een dagje toets, een dagje spelen en thee drinken, nog een dagje privé-onderwijs en de vrijdag vrij. Peanuts – deze week geen flauwekul meer en iedere dag van 8.30u tot 12.15 uur lernen. Met een half uur...
Iedereen heeft wel zo’n vak op de (middelbare) school gehad. Zo’n vak waarvan je dacht ‘ik zou willen dat het niet bestond.’ Ik had er meerdere: Tekenen, Handenarbeid, Gym, Wiskunde en… Duits. Ik had een ontzettend lieve leraar Duits, meneer Van Tuyl. Iedere pauze ging hij buiten op de sportvelden pijp roken en daar rook hij ook naar. Ondanks de...
Het was u vast al opgevallen: ik houd wel van lijstjes, van opsommen. De laatste weken probeer ik ook steeds om de drie (of vijf of tien, om het even) mooiste / moeilijkste / bijzonderste momenten van onze 2 jaar en 3 maanden Innsbruck te benoemen. Best lastig 🙂 Je kunt je ook afvragen of het wel zo belangrijk is – maar blijkbaar werkt mijn...
Gisteravond hadden we het afscheidseten van Stevens werk. Veel gelachen, wat gedronken, nog eens een Wiener Schnitzel gegeten (jaja, dat kan in Duitsland ook, maar toch!) en vooral ook veel gepraat over leven in een ander land, meer in het bijzonder over het leven in Innsbruck. Een veelgehoorde vraag ‘Will you miss Innsbruck or are you...
Ja lieve dames en heren, daar is de bekendmaking dan. Erlangen it is. Oder soll ich sagen: Erlangen ist es. De twee jaar Innsbruck zijn al voorbij – we plakten er wat maandjes aan vast maar op 30 november stopt Steven met zijn post-doc hier en gaan we verhuizen naar Duitsland. Beter gezegd naar Erlangen in Beieren – de staat van worst...
Een nieuwe ervaring: potentiële huurders ontvangen. We zijn een keer eerder uit een huur- appartement gegaan, maar dat was niet van een particuliere verhuurder. En dat was in Leiden, waar jonge stellen moeilijk aan een appartement kwamen. 1 koppel kwam kijken en die namen ons penthouse meteen. Nu is het anders. Er zijn 3 rondes afspraken geweest...
Voelt zich geen mevrouw, maar meer een meisje. Schrijver, dromend realist, niet lullen maar poetsen, stad of dorp, Nederland of buitenland. Schrijft over van alles en nog wat, tot het boek Verdwaald in Tirol het licht zal zien.