Ik ben geboren en getogen in Eindhoven, maar besloot op mijn 21e voor de liefde naar Leiden te vertrekken. Zowel de liefde voor een jongeman (inmiddels mijn man), als de liefde voor de letterkunde. Al vanaf de kleuterschool las ik op ieder moment dat ik de kans had. Ik heb de opleiding Nederlandse taal en cultuur gevolgd en koos, opnieuw met mijn hart, voor de afstudeerrichting Middeleeuwse letterkunde. Niet praktisch, wel prachtig. Tijdens de studie vergrootte ik mijn literaire smaak en herontdekte ik mijn passie voor schrijven, iets waar ik met name op de middelbare school veel plezier in had. Na mijn afstuderen ben ik direct mijn eigen tekstbureau gestart: Flytande. De naam is Zweeds en betekent vloeiend. Ooit hadden we namelijk na een geweldige vakantie in Zweden het idee om naar dat land te verhuizen. Het liep anders…
Ik vertrek – maar dan anders
Na tien jaar in Leiden te hebben gewoond, zijn mijn man en ik in 2010 namelijk naar Innsbruck vertrokken. Vanaf dat moment ben ik gaan bloggen, om te vertellen over hoe dat nu in het echt is, verhuizen naar een land dat je alleen van (korte) vakanties kent. Een beetje Ik vertrek, maar dan zonder de camera’s of een ingrijpende verbouwing van een hotel of restaurant. Het bleek voor mij een confronterende periode, waarin ik mezelf beter leerde kennen en met vallen en opstaan ontdekte wat ik wel en juist niet wilde. Na iets meer dan twee jaar zijn we verhuisd naar Erlangen, waar ik serieuzer werk maakte van het integreren. Ik wilde meer zijn dan ‘de vrouw van de wetenschapper’ – want zo zag ik mezelf intussen. In Erlangen ontmoette ik een aantal inspirerende vrouwen. Sommigen net als ik uit het buitenland, anderen uit Duitsland.
Rotterdam
Nog weer anderhalf jaar later zijn we terug verhuisd naar Nederland, naar Rotterdam. En in tegenstelling tot wat je zou verwachten, bleek terugkomen voor mij zo mogelijk nog lastiger dan weggaan. Het hielp wel dat we in de stad gingen wonen waar ik al lang van zei dat ik er ooit wel wilde wonen. Het uitzicht op de prachtige Erasmusbrug hielp ook, net als de wens om de marathon te lopen. Maar toen we eenmaal een huis wilden kopen, bleek dat lastiger dan gedacht. Na het bezoeken van tig huizen, in het zoveelste niet inspirerende appartement dat voor heel veel geld te koop stond, zei mijn eega: ‘voor dit geld kun je ook in Wassenaar gaan wonen.’ Aldus geschiedde…
Aan zee
Inmiddels wonen we sinds 2018 in het rustige Wassenaar, waar je de zeewind alle gedachtes uit je hoofd kunt laten waaien. Dat heeft er onder andere voor gezorgd dat ik (eindelijk) voldoende ruimte in mijn hoofd heb gevonden om te gaan zitten en te schrijven. Allereest over de zoektocht van de afgelopen jaren. Al sinds de verhuizing naar Erlangen speelde ik met het idee van een boek. Op 8 april 2020 kwam het uit: Verdwaald in Tirol. Lang werd er gevraagd om een vervolg – ik denk niet dat het er ooit komt. Ik schreef wel een extra hoofdstuk.
In Wassenaar ontstond ook een nieuwe passie, een passie voor wijn. Wijngaarden bezoeken, wijn proeven, luisteren naar de verhalen. Het heeft geresulteerd in mijn tweede boek, Madame Bonheur ~ Een Haagse liefde. Het combineert mijn liefde voor de regio waarin we wonen met het rondzwerven in andere landen.
Schrijven doe ik heel graag – maar nog liever lees ik. Af en toe vind je op mijn site dan ook boekrecensies en boekentips. Buiten dat werk ik nog altijd als zelfstandige. Niet meer als tekstschrijver, maar als onderwijskundige. Ik ontwikkel met veel plezier examens en educatief materiaal, met name voor het MBO-onderwijs.