Een kleine twee weken geleden werd ik (voor mij) onverwacht gevraagd voor het vrijgezellenfeest, of op z´n Duits das Junggesellinnenabschied (oh… wat kan Duits toch prachtig zijn!), van Daniela. Onverwachts, omdat ik Daniela nog niet zo heel lang ken – namelijk sinds maart 2013. In Nederland zijn vrijgezellenfeesten volgens mij toch vaak voor de meest directe vrienden en vriendinnen – tenminste als je niet vooral gaat bier of cocktail drinken terwijl je door de stad moet lopen in een raar apenpakje. Voor de lezers die denken dat Duitsland alleen maar bestaat uit serieuze mensen: nein. Zo´n soort feest kennen ze hier ook. De vrijgezel in kwestie moet dan als een soort marskramer kleine dingen gaan verkopen en dan natuurlijk het liefst voorwerpen die een beetje ondeugend zijn (denk aan slipjes). De eerste keer dat wij op bezoek waren in Erlangen werden we al met dit fenomeen geconfronteerd – iets dat mij deed vermoeden dat het leven hier in Erlangen niet veel normaler zou zijn dan in Innsbruck overigens. Maar dat bleek uiteindelijk mee te vallen.

Enfin, zo´n feestje werd het niet – het werd namelijk een Grillfest (jeej!) bij de Dechsendorfer Weiher – een meer in de wijk Dechsendorf. 4 vriendinnen van Daniela hier uit Erlangen en haar beste vriendin uit Duisburg hadden alles al tot in de kleinste details uitgedacht en ze vonden dat ik op deze avond niet kon ontbreken. Gelukkig kon ik ook nog iets culinairs bijdragen aan het festijn, want toevallig is Daniela dol op satésaus en wat past er nou beter bij een barbecue, ook als die vegetarisch is, dan satésaus!

Woensdag verkende ik met een van de Madels en haar vriend voor een laatste keer het terrein. De Weiher lag er prachtig bij en de weersvoorspellingen waren goed, dus wat zou er mis kunnen gaan? Nou ja, iemand zou zijn of haar mond voorbij kunnen praten (en dat gebeurt hoor 🙂 Het weer zou om kunnen slaan en Daniela zou wel eens helemaal geen zin kunnen hebben om op een zonnige dag naar de Weiher te gaan, want echt rustig is het er dan niet en van een al te warme dag met veel zon is ze ook geen groot fan.

Een feestelijk gedekte tafel

Uiteindelijk werden de plannen toch omgegooid, want er werd onweer voorspeld voor de late zaterdagavond en echt rustig zit je dan niet op een veld in de buurt van bomen en open water, waarbij je ook weet dat als het gaat regenen je nog heel veel moet opruimen. Want er was veel aandacht voor de details – linten, heel veel kaarsjes, kleedjes voor op de tafels, tafels, stoelen, een grote tafel voor het buffet, alles netjes gedekt met zelfs zilveren onderzettertjes voor de champagneglazen. Het opbouwen duurde dan ook zo´n anderhalf uur met 3 dames en 1 heer (heel cliché: hij heeft de barbecue in elkaar gezet…) en tegelijkertijd waren er nog 2 dames bezig met het bereiden van al het eten.

Om 18u was het dan zover – Daniela werd gebeld met de smoes. En echt respect hoor: zelfs tijdens het bellen en het vertellen van de smoes (de vriendin waar alles plaats vond had zichzelf buitengesloten – en ook dat gebeurt, maar dat is nog voer voor een later blog) hield ze zich strak aan het verhaal, zonder ook maar 1 keer te stotteren. Helaas bleek Daniela niet thuis tijdens de eerste keer bellen en dat was wel een beetje een anti-climax: nog een half uur wachten. Maar uiteindelijk kwam ze dan aan, compleet verrast en erg ontroerd. Zelfs aan iets blauw, iets nieuws, iets geleends en iets nieuws was gedacht: een prachtige hanger met foto van Daniela en haar soon to be husband.

Buffet

Het was een onwerkelijke avond – het feit dat je in een jaar tijd iemand zo goed leert kennen dat ze je belangrijk genoeg vindt om er op zo´n avond bij te blijven kwam regelmatig naar boven. Dat is heel bijzonder – het is ook tevens een deel van het leven als expat dat ik enorm ga missen. Maar ook het feit dat Daniela vriendinnen heeft die zo veel voor haar regelen met zo veel aandacht voor haar en de details, dat is ook heel mooi om mee te maken. En dan waren er de papieren lampionnen met led-verlichting – die soms zo maar in de lucht leken te zweven. Es war ein magische Abend, das war es 🙂