Spookhuis

Afgelopen week ben ik met al mijn zussen – in verschillende variaties tel ik er inmiddels vier – drie keer naar de kermis van Eindhoven geweest. Park Hilaria, hoe toepasselijk. Met veel Duitse attracties en horeca – de bratwurst was dus goed vertegenwoordigd, net als de Bayern Rutsch.

Al snel bleek dat alleen Laura en ik ook wel graag in veel attracties wilden en dan vooral de attracties die over de kop gingen. Maar ik kreeg Laura niet mee het Spookhuis in – het grootste Spookhuis van Europa nog wel, natuurlijk van Duitse makelij. Tot Evelien me vertelde dat Laura wel mee zou gaan als ze wat gedronken had. Mooi, perspectief! Zaterdag deden we eerst nog een rondje over de kermis voor we naar de kroegen op Stratums Eind gingen. Tijdens een drankje op de kermis vertelde Laura over de echte mensen in het spookhuis en in eens wilde ik ook niet meer. Te onvoorspelbaar, want wat gaan die doen? En hoe lang duurt dat ritje door het donker eigenlijk? Maar ja, de niet durvers (Evelien, Linda en Els) bleven ons natuurlijk opjutten. En dan wil je natuurlijk toch niet achterblijven…

Voor geen enkele andere attractie was ik zo zenuwachtig – en Laura geloof ik ook niet. Bij de andere attracties kun je prima zien hoe lang het duurt en hoe vaak je over de kop gaat. Maar wat verbergt zich daar in het donker? Zijn er echte mensen en wat doen die dan? Uiteindelijk viel het reuze mee – er ‘sprongen’ uiteraard de nodige poppen uit kisten en etalages en er rammelden mensen aan hekken. De onvermijdelijke kettingzaag kwam ook voorbij – maar uiteindelijk duurde het alles bij elkaar misschien 3 minuten. En sta je vervolgens vol adrenaline en een gevoel van ‘dat hebben we toch maar mooi weer gedaan’ weer buiten.

Later in de spin (die niet meer zo heet – niets blijft toch ook zoals vroeger!) bedacht ik me dat het in het leven vaak net zo is, voor mij dan toch. Zo lang je kunt overzien wat er gaat gebeuren is het allemaal niet zo spannend, maar als je ergens in het duister tast omdat er te veel onzekere of onbekende factoren zijn, is het leven toch ook net een spookhuis. Het duurt soms alleen wat langer dan 3 minuten voor het weer licht wordt 🙂

0 reacties

Geef een reactie