Ik ben dol op koken en bakken – alleen neem ik er lang niet altijd de tijd voor. In de drukte van alle dag, maak ik toch vaak de gerechten die ik al tig keer heb gemaakt. In het verleden maakte ik ook taarten; van die mooi versierde, met marsepein en gevuld met allerlei (boter)crème en jam. Maar ja, als je die altijd samen op moet eten, dan is dat niet zo heel goed voor de lijn. Daar stopte ik dus een tijd geleden mee. De laatste tijd probeer ik toch weer wat meer tijd te besteden aan het koken en bakken. Omdat we allebei niet echt gek zijn op de smaak van kummel en de Oostenrijkers duidelijk wel (ze stoppen het in heel veel broden), ben ik de laatste weken bijvoorbeeld vaak brood aan het bakken. Eigenlijk best snel en simpel te maken en ik vind het ook nog ontspannend. Meerdere vliegen in een klap dus 😉

Voor ons jubileum besloot ik ook weer eens wat nieuws te proberen. Allereerst toch weer eens een taart. Traditie getrouw zouden we eigenlijk de topper van onze bruidstaart hebben moeten eten, maar ja die hebben we niet meer. Je kunt zo’n taart moeilijk goed houden als je geen vriezer hebt – en die hebben we niet in Oostenrijk. Daarom bakte ik een vergelijkbare taart: biscuitdeeg, een laag van ingekookte frambozen met witte chocoladeballetjes (all the way from Maxims, Paris – thank you Bahar!), afgewerkt met witte chocolade glazuur (net als onze taart een jaar geleden) en zilveren balletjes. OK – de taart van vorig jaar was nog wel lekkerder, maar alles bij elkaar ben ik best tevreden met het resultaat. En Steven geloof ik ook 🙂

Maar ja, op zoet alleen kun je niet leven. Dus probeerde ik ook een helemaal nieuw recept uit. Of recept, bouwwerk is misschien een beter woord, want ik maakte voor het eerst zelf sushi! De eerste keer dat ik Sushi at, vond ik het bepaald geen succes; rauwe vis en zoute soja saus. Nee, niet voor herhaling vatbaar. Maar na nog een paar keer wat andere gerechtjes proberen, was ik om. En laten we in Innsbruck toch tenminste twee goede sushi-restaurants hebben ontdekt! Maar goed, terug naar mijn ervaring met het zelf sushi maken. Nori bladen, sushi rijst, avocado en (rauwe) tonijn op elkaar leggen en oprollen; heerlijk! Echt moeilijk is het eigenlijk niet – de enige lastige techniek is het rollen. Dat moet wel vrij strak gebeuren en dat ging nog niet helemaal naar tevredenheid. Maar het resultaat was heerlijk en zag er, in mijn ogen, best professioneel uit. Aangezien oefening kunst baart, ben ik bereid dit ook voor gasten te maken – of bij mensen thuis!

Als ik het day zero project ga doen, heb ik in ieder geval vast 1 doel bedacht: 12 maanden lang iedere maand een nieuw recept proberen. Nog 100 doelen te gaan 😉