Ik begin er in Oostenrijk mee, met hardlopen. Ik kan me nog een heleboel mijlpalen herinneren. De eerste keer 12 minuten achter elkaar lopen bijvoorbeeld – dat bracht me ook weer terug naar de middelbare school, waar ik de 12 minuten loop echt verfoeide. De eerste wedstrijd kan ik me ook nog herinneren, net als de tweede waarin ik mezelf compleet voorbij liep. Een van de dingen die ik heerlijk vind aan hardlopen is dat het een manier is om een nieuwe omgeving te leren kennen. In Innsbruck was dat wat minder het geval – als je niet de berg omhoog wilde waren er namelijk niet zo veel routes. Maar in Erlangen leerde ik de stad en vooral de bossen erom heen kennen dankzij het lopen. En natuurlijk door te verdwalen – dat was ook wel een mijlpaal, op een vrijdagmiddag in de winter verdwalen in een bos vol sneeuw terwijl de avond valt. Uiteraard zonder telefoon of geld op zak. Het zorgde er wel voor dat ik een mooie route ontdekte 🙂

Hier in Rotterdam gaat het eigenlijk hetzelfde; al joggend verken ik de verschillende stukjes van mijn stad. Vanuit ons huis zijn er twee geijkte rondjes; het ene loopt via de Boompjes naar de Willemsbrug over het Noordereiland en via de Erasmusbrug naar huis. Het andere via het Scheepvaartkwartier naar het Euromast park en terug via de Parkstraat. Maar in het weekend loop ik graag wat langer en een van de hotspots in Rotterdam om te lopen is de Kralingse Plas. Ik ging al wel eens weg met het idee om er heen te gaan, maar ja dat richtingsgevoel van mij hè, dat is dus niet zo goed. Daardoor kwam ik de eerste keer terecht bij de Brienenoordbrug – of beter gezegd op de paden onder de Brienenoordbrug; inmiddels ook een favoriet rondje van mij. En een andere keer verdwaalde ik in het Kralingse Bos; op het moment dat ik de plas in het oog kreeg had ik er al bijna 10 km opzitten en vond ik de 5 kilometer rondom de plas net wat te veel van het goede.

Maar afgelopen zondag was het dan zo ver; mooi weer, goed voorbereid (lees: straatnamen opgezocht) en met OV-chipkaart op zak (voor het geval ik weer zou verdwalen) ging ik op pad. En inderdaad: de Kralingse Plas is echt een begrip bij hardlopers. Ik heb nog nooit zo veel hardlopers bij elkaar gezien! Ja tijdens een wedstrijd, maar niet op een doordeweekse zondag. Misschien kwam het door het weer, misschien heeft het te maken met de voorbereiden op de Rotterdam Marathon die in volle gang zijn. Maar mooi is het erg zeker – op een van de houten wandelpaden op het water heb ik even staan genieten van het uitzicht. Super! Ik begrijp de benaming Manhattan aan de Maas echt steeds beter.

Rondom de Plas vind je dus het Kralingse Bos; fijn als je denkt ‘ik wil wel wat meer dan een rondje van 5 kilometer.’ Maar ja – als je ook 3 1/2 kilometer moet rennen voor je bij de plas bent, is dat niet per se nodig 😉