We schrijven juli 2010. De dan nog verloofde van de wetenschapper zwaait haar aanstaande uit als hij naar Innsbruck vertrekt om daar voor hen samen een appartement te gaan zoeken. Helaas kan ze niet mee – werkverplichtingen en het plannen van een huwelijk houden haar in Leiden. Zo zegt ze – twee jaar later kunnen we stellen dat ze misschien ook wel enigszins in een ontkenningsfase zat. De wetenschapper vindt een mooi appartement, net buiten het centrum. Op 4 september 2010 arriveren ze daar samen, inmiddels als echtpaar, en op 5 september begint de wetenschapper aan zijn baan en de vrouw van de wetenschapper aan haar leven in het Oostenrijkse. Een leven dat zo er een van vallen en opstaan zal blijken te zijn – ook al is Oostenrijk niet zo ver van Nederland; het blijft toch een emigratie.
We schrijven oktober 2012. De Innsbruckse periode loopt ten einde, maar de carrière van de wetenschapper gelukkig niet. Er moet dus weer een woning gezocht worden en dit keer besluiten wetenschapper en vrouw wel samen deze zoektocht aan te gaan. Ze gaan naar de nieuwe Heimat (ja, dat is een hint! Obvious, doch?) en bezoeken in drie dagen tijd zo veel appartementen als mogelijk. Ze lopen er doorheen, stellen zich voor hoe hun meubels er zullen staan, waar ze zullen koken / werken / muziek luisteren en hoe ze van het appartement op het werk / in de stad / bij het station komen. Ze wikken en wegen en zitten aan het einde van de drie dagen aan tafel bij de eigenaresse van het laatste appartement dat ze zagen. Moe, maar ook heel blij dat ze samen deze stap gaan zetten. Een appartement rijker rijden ze die avond samen richting Innsbruck.
Al doende leert men dus – een eerste advies van deze expat: doe het vooral zo veel mogelijk samen! Dat is het enige dat ik anders zou doen als ik terugkijk op de periode Innsbruck. Waren we in 2010 samen naar een appartement gaan kijken, dan had ik hier de eerste week heel anders en vooral veel minder verloren gezeten.
vertaling;
Land, in dem man sich zu Hause fühlt ??
Heimatland – vaderland ??
( Dan moet het Duits geen probleem meer zijn 🙂 )