Ik was er een beetje huiverig voor, een wijncursus. Leren proeven en analyseren, bedenken waarom je de ene wijn lekkerder vindt dan de andere in plaats van gewoon zeggen ‘lekker deze’ of ‘bwah, vies deze.’ Een angst die ik herkende van toen ik Nederlands ging studeren. Niet meer gewoon een boek lezen en dat leuk vinden, maar redenen geven waarom dat boek dan zo geweldig is. Of juist niet natuurlijk. Weg romantiek.
Nu viel dat nogal mee, tijdens mijn studie. Sterker nog, ik leerde een heleboel nieuwe schrijvers kennen, een wereld voor prachtige Middeleeuwse verhalen en ik leerde ook nog eens schrijven over die boeken. Kortom, nadat ik eerst dacht ‘is dat wel wat zo’n wijncursus’, dacht ik iets later ‘laten we het gewoon doen.’
Om de hoek
We ja, want mijn eega ging mee. En bonus: onze favoriete wijnhandel in Wassenaar ging ook nog eens cursussen organiseren. Win-win-win: niet ver hoeven reizen, dus geen gedoe over hoeveel je proeft. De docent, eveneens verkoper in de eerder genoemde winkel, kenden we al en we waren onder de indruk van zijn vertelkunsten en vooral van zijn enthousiasme. En wie weet zouden we ook nog wat mensen hier leren kennen. SDEN1, de basiscursus, ging helaas niet door, maar SDEN2 wel en, volgens onze docent / wijnadviseur, konden we echt wel instappen op dat niveau. Een kleine cursus tijdens de jubileumproeverij van dezelfde wijnwinkel bevestigde dat ook, dat we best konden instappen op niveau 2.
Dag 1 van SDEN2: proeven, proeven, proeven
Begin november startte de cursus, met een groepje van 7 enthousiastelingen. We leerden de basis van het proeven en van het uitspugen – want als je zoveel wijnen proeft, ja dan moest je eigenlijk toch wel uitspugen volgens de docent. Anders loop je het risico dat je door te veel proeven bij de laatste wijn niet meer weet waar je ook allemaal weer op moet letten. We leerden over kleur, intensiteit en aroma. En over hoe je dat allemaal kunt beïnvloeden als wijnmaker.
Vervolg van de wijncursus: reizen door landen
Les twee ging hier op verder en we begonnen aan het verkennen van Frankrijk. Voor de meeste wijnliefhebbers toch wijnland nummer 1. Voor mij niet, want ik vind Franse wijnen vaak wat wrang. Behalve dan de Elzas-wijnen. En tijdens les 2 spuugde een aantal mensen, waaronder ik zelf, toch al wat minder uit. Want die paar slokjes per fles, ach. De slokjes na de les, dat is een ander verhaal. Na les 3 verzuchtte ik dat het zo jammer was dat we al over de helft waren. Misschien dan toch ook SDEN3? Dan moet ik wel het examen van SDEN2 gaan doen – iets waar ik nog niet over uit ben. Tijdens les 4 maakten we kennis met wijn -spijscombinaties en moest ik terugkomen op een eerder oordeel over een van de wijnen. Met een lekkere krabsalade erbij bleek het toch een goed glas wijn. O en deze avond verkenden we ook verschillende Europese landen, waaronder Hongarije en natuurlijk Oostenrijk.
Zelf ontdekt toen we er woonden – helemaal zonder cursus 🙂
Proefavond
Vanavond is al de vijfde en laatste les. Inclusief proefexamen en een tour door de nieuwe wereld. De nieuwe wijnwereld wel te verstaan. Maar stopt het daar, met ons wijnproefavontuur? Ik denk het niet – ik denk dat we gewoon lekker thuis verder gaan met proeven. Waar we goede proefwijnen vandaan kunnen halen, dat weten we al. Alleen zo jammer dat je met twee personen niet al te veel flessen per avond kunt openen… dus wil je ook eens een proefavond meemaken, dan horen we dat graag.
Leuk! Ik weet nog wel een locatie waar we kunnen proeven !