Met een bezoek aan Rome begon het tweede deel van ons interrailavontuur. Stad van ruim 900 kerken – zelfs in vijf dagen kun je die niet allemaal bekijken. Zeker niet als je ook nog een dag wil gebruiken om Napels en Pompei te bezoeken. Als je dan toch in de buurt bent en een interrailpas hebt….

We hebben een hotel op ongeveer een kilometer van de Sint Pieter. Voor we die bewonderen, gaan we eerst op zoek naar een leuk restaurant. Die zoektocht brengt ons direct langs de Spaanse Trappen en daar merken we ook direct iets van de drukte in Rome. Na even aarzelen kiezen we voor restaurant Sofie. Ik noem het zo specifiek, omdat het ons bijblijft als het beste restaurant van de vakantie. Ik eet een melanzane di parmiginana (aubergine met tomatensaus, mozarella en parmezaan) waarvan ik denk ‘dit is vast hoe een Italiaanse oma het maakt.’ Heerlijk, net als de verse focaccia en, volgens mijn eega, de huisgemaakte limoncello. Ik sla die maar over. En dan toch even naar de Sint Pieter. Ook rond half elf is daar nog genoeg te doen. 

De volgende dag doen we een rondje langs een heleboel highlights  – het pantheon, de Trevi fontein, het Colosseum, een enorm gebouw met mooie uitkijk waar ik de naam van kwijt ben, maar waar vandaan ik een mooie kerk spotte waar we ‘even’ heen liepen. Dit bleek een van de vier pauselijke basilieken te zijn; de San Giovanni in Laterano. Omdat we er van die vier na dit bezoek nog maar een niet gezien hadden, besloten we die dan de volgende dag te bekijken. Die avond eten we onze eerste pizza in Italië (ok – maar niet memorabel) en ontdekken we een leuke wijnbar. 

De dag daarna gaan we naar die vierde basiliek; de Sint Paulus buiten de muren. We besluiten er heen te lopen, ook al ligt deze zoals de naam al zegt buiten het centrum. Het begin van de route loopt prachtig langs de rivier de Tiber; meteen lekker verkoelend. Iedere dag in Rome is het ruim boven de 30 graden geweest, met uitschieters richting de 37 graden. Na een tijd lopen we een woonwijk in, mwah. Maar uiteindelijk doemt dan de kerk op. In eerste instantie dacht ik gezien de buitenkant ‘hebben we daar dat hele eind voor gelopen’ maar uiteindelijk binnen: WAUW! Groots en mooi en heel rustig. Want in veel kerken in Rome is het redelijk druk en viel op dat niet iedereen weet dat je in een kerk hoort te fluisteren. Ja ik word oud…. Ik steek nog maar een kaarsje aan. We nemen de metro terug richting centrum en besluiten een (of misschien wel twee…) wijntjes te drinken bij onze wijnbar. En daarna lopen we via allerlei bezienswaardigheden die we al gezien hebben weer richting hotel, waar we een leuke ijstent ontdekken en een ok restaurant.

De dag daarna staan Pompei en Napels op de planning. Pompei is enorm groot (nou: veel groter dan ik dacht), indrukwekkend, gruwelijk warm en heel veel mensen die je iets willen verkopen. Maar het is wel echt een aanrader. Ik lees later ook over combinaties met een bezoek aan de Vesuvius; wie weet iets voor in de toekomst. Dan naar Napels: vies, viezer, viest, maar ik ben blij dat we er even geweest zijn. Nu kunnen we sterven, want we hebben Napels gezien. En originele pizza gegeten.

Op de laatste dag in Rome staat een bezoek aan de Vaticaanse musea en daarmee de Sixtijnse kapel op het programma. Die moet je gezien hebben volgens velen. We mogen drie uur in de rij staan, tig verkopers van ‘skip the line’ kaartjes negeren en dan staan we eindelijk binnen. Waar je vervolgens nog meer in de rij staat/loopt. Heel veel kunst, prachtige plafonds, mooie tapijten en dan eindelijk de Sixtijnse kapel. Stil zijn, roepen de suppoosten, en vooral doorlopen,  alleen in het midden stil staan. Mooi, ja. Maar een kapel staat voor mij ook voor sacrale rust en dat is hier heel ver te zoeken. Blij dat we er geweest zijn, maar voor mij niet het hoogtepunt van Rome. We besluiten om niet ook nog in de rij voor de Sint Pieter te gaan staan, die hebben we al eens gezien. In plaats daarvan gaan we nog een Aperol drinken en bezoeken we een traditioneel Italiaans restaurant. Het is een prachtige stad, Rome. Dit is mijn tweede bezoek, maar ik heb het gevoel dat er nog veel meer te zien en ontdekken valt. In ieder geval nog zo’n 850 kerken. Next stop? Trieste!