De nietsvermoedende lezer die wel weet dat ik op vakantie ga denkt nu misschien ‘is dat niet wat dramatisch Astrid?’ – en daar geef ik die persoon dan ook meteen gelijk in 🙂 Maar dit gaat niet over de vakantieperiode, maar over het echte vertrek dat voor december 2012 gepland staat. 2 jaar en 1 dag geleden ben ik dit blog begonnen en intussen is er veel gebeurd.

Gek hoor – er zijn tijdens geweest dat ik dacht ‘verdraaid, we zijn nog niet op de helft’  en momenten dat ik verzucht heb ‘was het maar eind 2012, dan waren we ergens anders.’ Maar nu ik weet dat we weggaan en nu het besef ook langzaam maar zeker doordringt dat het zo december is, ben ik toch ook wel verdrietig en weet ik ook wel dat ik hier van alles ga missen. Ik denk daarbij (in volledig willekeurige volgorde overigens!) aan: bijna iedere morgen ontbijt in bed, de mooie renroutes langs de Sill en de Inn, de hoge plafonds, de Hofburg, ‘onze’  / ‘ papas’ berg, Mary, Christene, Buddy, de net ontdekte Markthalle, de Hugo op een terras, alle ijstenten, de Alpenzoo en dan met name de herten, de beren, de otters & de murmeltieren, de onderbuurvrouw en haar eeuwige getuinier,  de vrijwel lege zalen in de bioscoop bij de films in OV, het getjilp van alle kleine vogeltjes, de aap in het meest toeristische straatje van Innsbruck, Cafe Mundig, Cafe Central & Cafe Katzung, de Chinese restaurants, het Hofgarten park, de Dom, Cammerlander  – en ja zelfs het Gouden Dakje. Maar ja – we wisten dat het niet voor altijd zou zijn, onze tijd in Innsbruck. En zou het ineens wel zo zijn – nou ja dan ging ik het allemaal ook niet missen 🙂

Waar we vanaf december heen gaan? Dat laat ik jullie snel weten – maar eerst maar eens op vakantie!