Paella op traditioneel Spaanse wijze

Time to say goodbye – deze weken hebben we veel laatste etentjes en laatste bezoekjes. Zo ook afgelopen zaterdag; Stevens Spaanse collega David kwam bij ons eten. We zouden samen paella maken op traditioneel Spaanse wijze en dat hebben we geweten.

De dag begon al met onduidelijkheid over het tijdstip. We zouden boodschappen doen in de Markthalle en die is open tot 13u. Om 11u zouden we daar zijn, maar een uurtje van tevoren kwam het verzoek of het niet 13.45 kon worden. Eh nee dus – dan is er geen verkoper meer aanwezig. Dan toch maar 11u, wat volgens goed Spaans gebruik 11.15u 11.07u werd (corrected per request :)). Eerst maar eens vis halen – na een onderlinge bespreking ging David de verkoper vertellen wat we nodig hadden. Die rolde af en toe met zijn ogen vanwege de vele vragen – een sentiment dat ik wel begreep 😉

Ok, volgende stap, maar wat moest er ook weer precies in? En hadden we nu wel genoeg vis? Ik zou denken ‘je pakt je recept erbij’ – David dacht ‘nee, ik bel mijn moeder!’  Ook een soort receptenboek natuurlijk 🙂 In rap Spaans, met tussendoor vragen en opmerkingen richting ons in het Engels, nam hij alles nog eens door. Door naar de kip, de groenten en tenslotte de kruiden. Pimento en saffraan moest er in – maar we kwamen niet tot een eenduidig besluit over wat dat nou was pimento. Steven en ik opteerde voor zoet paprikapoeder – maar David was niet overtuigd. Moeder bellen, verkopers vragen – en ja hoor, het werd zoet paprikapoeder. Told you so 🙂

Onze wegen splitsen zich – David gaat naar drumles en wij lopen nog een rondje Innsbruck – gewoon, omdat het nu nog kan. We spreken rond 17u af – maar volgens goed Spaans gebruik wordt dit 18u, want David hield een kleine siësta. Eenmaal bij ons aangekomen verzekerde David ons dat we rond half 8 zeker wel aan het eten zouden zijn – moet ik nog vermelden dat dit later werd? Vast niet 🙂

En dan het koken zelf. Een paella-pan hebben we uiteraard niet, maar dat mag de pret niet drukken. Nou zou ik denken ´bel nog 1 keer voor het recept,´ maar dat is natuurlijk weer mijn Hollandse nuchterheid en niet de Spaanse relaxtheid. Was Steven in Bilbao gaan post-doccen, dan had ik nog wat meer problemen gehad met wennen durf ik wel te stellen!

Het moet echter gezegd worden: wat later dan gepland aten we een heerlijke paella. Kon natuurlijk ook niet anders – het was op geheel traditioneel Spaanse wijze volgens het recept van la mama. Dat gaan we in Erlangen ook eens maken. Mucios gracias David! PS: Not just for the great paella, but also for teaching me about being more relaxed about punctuality 😉

0 reacties

Trackbacks/Pingbacks

  1. Een weekendje Innsbruck | Met een wetenschapper de Duitstalige wereld in - [...] redelijke prijzen), winkelen, koffie met Stevens collega + vriendin, lunch met David (u weet wel, van de paella) en…
  2. Chinees koken voor beginners – het verslag | Met een wetenschapper de Duitstalige wereld in - […] hadden al Spaans koken met een Spanjaard, dit keer in dezelfde reeks Chinees koken met een Chinese! Tijdens het…

Geef een reactie