Weet je nog, die reeks Zingende Heren uit 2002? We zagen Joop, Jan, Maarten en Raymond. Over Maarten schrijf ik niet meer – nou vooruit nog wel even de melding dat ik zijn muziek nog altijd schitterend vind en de jaarlijks nieuwe voorstelling enorm mis – maar gisteren gingen we naar Walhalla en zagen we Raymond opnieuw. 13 jaar later; het kwam er eerder gewoon nooit van. Misschien omdat Raymond niet zo vaak in Nederland is, misschien omdat er te veel andere dingen waren. Hoe het ook zij, voor mijn verjaardag kreeg ik van de ega kaartjes voor Raymond in Walhalla en nu was het dan zo ver.

65 is hij inmiddels, niet meer zo kras dus, maar eindelijk bijna volwassen volgens hemzelf. Nu ben ik wel gewend aan concerten van krasse heren, om er een paar te noemen: Bob D., Leonard C., Charles A. zijn ook allemaal niet meer zo piep en weten toch enorm te imponeren op het podium. Maar Raymond? Nou die verslaat ze eigenlijk allemaal. Qua energie, qua plezier en eigenlijk ook wel qua zangstem. Nu is dat volgens mij niet zo moeilijk als je hem en Bob vergelijkt, maar als je hem met Charles vergelijkt is het misschien wat weinig geloofwaardig. En toch is het zo. Kippenvel had ik bij de uitvoering van Je veux l’amour (met een prachtig rauw randje), swingen was het bij Jesus was heel sexy en lachen bij Bonenstaakdans. Niet alleen de zang overtuigde, vooral ook de muzikanten (waar Raymond er zelf ook een van is – op keyboard en vooral gitaar) en het overduidelijke plezier dat de heren uitstraalden. Zoon Leander (meespelend op allerhande instrumenten, plus meezingend waar nodig) heeft duidelijk nog niet de charme van zijn vader – maar wie weet is dat over een jaar of 40 anders?

Wat bijdroeg aan deze prachtige avond was overigens ook de locatie – (de kantine van) Theater Walhalla. Gelegen op Katendrecht – ongeveer aan de voet van de loopbrug die De Kop van Zuid en Katendrecht verbindt – en met slechts 150 stoelen. Het is bijna op je in je huiskamer zit, maar dan met goede akoestiek. Dit maakte het heel intiem en tot iets heel anders dan de grote concerten van de eerder genoemde drie heren. Zeker een theater om het programma van te gaan volgen; want hier moet je eigenlijk een keer een optreden meemaken.

Ik had graag het lied Jesus was heel sexy met jullie gedeeld – toch wel een van mijn favorieten van Raymond. Maar helaas is er alleen een saaie clip van te vinden op YouTube. Dan maar een liedje dat heel goed laat zien hoeveel energie er in deze man zit. Lekker live dus ook 😉