Als echte Nederlandse vind ik eigenlijk dat je voor de verjaardag van Sint Nikolaas niet aan kerstversiering en kerstwensen moet doen. Eerst de Sint, dan de Kerstman, de kerstballen en de kerstkaarten. Maar dit jaar ging het wat anders. Voor Cardcetera zocht ik al in juli (!) naar mooie kerstkaarten. En geloof het of niet: sommige van onze leveranciers konden toen bepaalde motieven al niet meer leveren!

Maar ook in het dagelijks leven kregen we al vroeg met kerst te maken. In Oostenrijk doen ze wel een beetje aan Sinterklaas namelijk, maar ze doen veel meer aan Kerst. Dat begint met de adventskaarten en -kransen (ook wij hebben er een! Net als vorig jaar trouwens) en tegelijkertijd met de kerstversieringen. Stiekem ook wel gezellig – het is vroeg donker en dan word ik toch echt vrolijker van al die lampjes buiten. Ook met vriendin Simone in Berlijn kwam ik al wat in de kerstsferen – niet in het minst door haar voorliefde voor kerstversieringen (hoop dat de versieringen mooi zijn in de boom Simoon!). Jammer genoeg waren we daar net een weekje te vroeg voor de kerstmarkten, maar eenmaal terug in Innsbruck bleken die hier al wel open te zijn. Leuk!

En tsja, dan breekt zelfs het moment aan dat je voor 5 december al iemand een Merry Christmas and a happy new year wenst. Afgelopen woensdag ging ik namelijk voor het laatst dit jaar met Mary wat eten. Het nadeel van bevriende expats is dat ze rond de kerst allemaal veel reizen. Mary vertrekt naar de USA, om daar kerst te vieren. Voor ik haar weer zie, is het 2012. En om dan uit principe haar geen vrolijke kerst te wensen, dat ging me toch te ver 😉 Dus besloten we de avond met een ‘ American hug’  en de beste wensen. Het heeft wel wat, zo’n nieuwe traditie.