Twee jaar geleden wilden we ook op Reis. De route lag klaar en zou ons met de trein, boot en een klein stukje vliegen onder andere naar Moskou, Odessa, Istanbul en Griekenland brengen. Dat plan ging de koelkast in vanwege nou ja, moet ik dat nog uitleggen? En ook al kan er nu weer meer, dat plan moet nog wat langer in de koelkast blijven, aangezien een groot deel van de route niet begaanbaar is. Een nieuw plan dat ons naar Israël zou brengen moest ook nog even wachten, gezien de onrust aldaar. Maar we hadden nog een ander oud plan: reizen door Maleisië. Na het controleren op reisbeperkingen (waren er niet!) boekten we een ticket en vlogen we op Hemelvaartsdonderdag naar onze eerste stop.

• Singapore
• Maleisië – deel 1
• Indonesië
• Maleisië – deel 2
• Reizen zonder vastomlijnd plan
• Tips & tricks

Singapore

We kozen voor vier dagen Singapore – even landen en wennen aan Azië. We waren al ooit in Japan, maar dat is niet echt representatief voor Azië hoorden we van meerdere kanten. Singapore ook niet, maar in ieder geval heeft het al dezelfde tijdzone en hetzelfde klimaat. En is het volgens velen een must see. Na vlot inchecken op Schiphol en een redelijk rustige nachtvlucht met de nodige uurtjes slaap, staan we na twaalf uur in Singapore. Waar we zonder problemen door de douane komen en heel gemakkelijk met onze creditcard inchecken in de metro, die ons binnen een goede drie kwartier tot heel dicht bij ons hotel brengt. Een makkelijker begin kan eigenlijk niet. O en een prachtig hotel trouwens, aanrader voor als je ooit die kant op gaat.

We hebben in vier dagen door de stad verkend. Vooral Marina Bay en de Gardens by the Bay, met daarin de Supertree Grove, maken indruk. Tegelijkertijd dacht ik vaak ‘waar kijk ik nou eigenlijk naar?’ Als eerste stad om heen te gaan is Singapore super comfortabel. Je kunt echt overal met Engels terecht, het is super netjes, je kunt met je creditcard alles regelen (tot aan het kleinste koffietentje toe) en overal kun je lekker eten. Toch dacht ik al vrij snel ‘als dit het is, dan is het wel ver vliegen voor wat het is.’  

Maleisië – deel 1

Op dag 5 zijn we uiteindelijk met de bus naar Kuala Lumpur vertrokken. Het idee was om dat met de trein te doen, maar dat bleek een hele dag reizen met de nodige overstaps. Dit zou in de toekomst mogelijk anders kunnen worden. De bus deed er 5 uurtjes over. OK, iets meer, want we gingen tussendoor toch even eten. Daar merkten we meteen het verschil met Singapore: cash only. En dat hadden we nog niet. De super vriendelijke caissière regelde uiteindelijk een pinautomaat van de supermarkt uit hetzelfde gebouw. Dat hadden wij ook geprobeerd, maar ons was dat niet gelukt.

Tijdens ons eerste verblijf in Kuala Lumpur hebben we het moderne centrum verkend en zijn we op zoek gegaan naar een reisbureautje in de buurt van Central Market, waar we een tour naar Taman Negara wilden boeken. Dat hebben we niet gevonden. Althans, het hotel waar het reisbureau kantoor zou houden vonden we wel, maar dat was hartstikke dicht. Een van de vele bedrijven die corona niet heeft overleefd. Dat werd dus een internetzoektocht naar een andere touroperator.

Na twee dagen gingen we door naar Melaka, waar we kennis maakten met het fenomeen ‘je kunt wel denken dat je de 3 kilometer naar het hotel in het oude centrum kunt lopen, maar is dat ook echt zo?’ We merkten dat 3 kilometer erg ver kan zijn als er vaak geen (duidelijk) voetpad is. Op de terugweg namen we dan ook een Grab – het Aziatische alternatief voor Uber. Tussen die eerste wandeling en de terugreis liggen de twee dagen in Melaka, waarin we kennis maakten met een relaxte stad. Prachtige gebouwen, een riverwalk en een enorme nachtmarkt met zowel eten als allerlei prullaria. En supervriendelijk mensen, dat vooral. Soms ook erg nieuwsgierig; zo vroeg de serveerster in het restaurant tussen neus en lippen door wat een nacht in het hotel eigenlijk kostte. ‘Oh, very expensive’ was haar reactie vervolgens. Ook dit hotel is trouwens echt een enorme aanrader; prachtig gebouw en super vriendelijk personeel.

Eigenlijk gingen we daarna terug naar Kuala Lumpur voor de tour naar Taman Negara. Ware het niet dat die eerst was bevestigd en toen toch werd afgezegd vanwege een tekort aan gidsen. Kak. Het geboekte hotel konden we niet meer annuleren. En omdat het ook nog een lang weekend was vanwege de verjaardag van de koning, werd de tour voor een dag later niet aangeraden. Dan maar zelf op pad. Eerst naar Batu Caves, de hindoeïstische tempelgrotten. Heel indrukwekkend vond ik – vanwege de omvang, de plek in de grotten en ook vanwege de rommel. Dat een heilige plek zo smerig kan zijn heeft me echt verbaasd.

Een dag later, op Koningsdag, verkenden we een aantal plekken die genoemd werden in dit blog. Vooral de plekken aan de rivier zijn echt prachtig: de muurschilderingen, de grote Jamek moskee en ook Central Market is een aanrader.

Indonesië

Ik schreef het al: na een goede 24 uur in Singapore dacht ik ‘is dit het nu?’ Ik sprak dat uit en zei tegen mijn eega ‘als er echt plekken zijn die je wil zien hier, moeten we misschien de plannen aanpassen.’ Aldus geschiedde: we vlogen niet naar Maleisisch Borneo, maar naar Indonesië en wel naar Java. Een plek die ons beiden al lang fascineert, maar waar ik eigenlijk nooit heen wilde vanwege de verhalen over het enorm drukke en niet zo mooie Jakarta. Maar nu we toch in de regio waren… De week op Java was echt het hoogtepunt van de reis.

Ja Jakarta is druk en overweldigend. Ook hier liepen we vanaf het station naar ons hotel en ik vond het echt lastig, al die mensen die ons onderweg aanspraken. Of ons, eigenlijk bijna altijd mijn eega. Ze waren niet onvriendelijk, echt niet. Maar soms wel erg volhardend. De ervaring in het restaurant maakte al wat goed. En toen we de volgende dag door het oude centrum liepen dacht ik ‘dit is een van de plekken waar ik zo vaak boeken over las. Batavia! En ik loop hier gewoon!’ We werden nog steeds aangesproken, maar in het daglicht zie je beter hoe mensen er bij kijken. Vriendelijk.

We reisden met de trein – supercomfortabel! En een heel stuk sneller dan de bus. Van Jakarta gingen we naar Bandung, waar nog veel meer Nederlandse gebouwen staan dan in het oude Jakarta. De stad is ook een stuk rustiger en heel veel kleiner. Tijd om ook de omgeving te verkennen hadden we helaas niet; alleen al voor de Tangkuban Perahu vulkaan wil ik nog eens terug die kant op. Onze laatste stop in Indonesië was Yogjakarta; de treinreis daarheen vanaf Bandung wordt geroemd. Het uitzicht onderweg is ook echt prachtig, met onder andere heel veel rijstvelden en soms lijkt het alsof je door de achtertuin van mensen rijdt.

Ik zou over de dag met gids Didot wel tien pagina’s kunnen schrijven; hij heeft zo veel verteld over alle plekken waar we heen zijn geweest. Ik probeer het kort te houden… Zeg je Yogjakarta dan zeg je Borobudur. Ik kende de tempel al heel lang van prachtige kaarten van Aquarupella. Als je er dan ineens voorstaat is dat echt heel bijzonder. Het was al de derde stop van de dag , want we begonnen bij een lokale winkel om ons ontbijt uit te zoeken. En daar waren we om 4 uur ’s ochtends niet eens de enigen! Het heeft me verbaasd hoe vroeg Indonesiërs al aan de slag zijn; in Maleisië is dit echt anders. Daarna gingen we naar de zonsopgang kijken in de heuvels; bij mooi weer zie je dan ook Borobudur al liggen. Na een koffiemomentje gingen we door naar Borobudur. De tempel mocht je niet meer in; tijdens corona werd deze gesloten (vanwege de smalle gangetjes) en inmiddels is besloten om deze voorlopig ook niet meer te openen. Te veel vandalisme. Jammer, maar ook als je er omheen loopt is er genoeg te zien. Daarna bezochten we een prachtig, sereen boeddhistisch klooster en dat was een welkome afwisseling na het drukke Borobudur, waar we met tig mensen op de foto gingen en waar we bij het verlaten echt veel verkopers nee moesten verkopen. Ik kan me voorstellen dat dit tijdens het hoogseizoen er nog heel veel meer zijn. De dag was nog niet halverwege – voordeel als je zo vroeg opstaat! We bezochten ook nog een lokale markt, waar we onder andere snakefruit proefden en kochten en we verbaasd keken naar wat er allemaal verkocht werd. Ik dacht even ‘durf ik nog kip te eten’ na het zien van de manier van slachten, maar tijdens de lunch bestelde ik toch gewoon ajam kecap.

Via het waterpaleis (ook echt prachtig! Het deed ons denken aan het Alhambra) gingen we naar de laatste stop: het tempelcomplex Prambanan. Wauw. Nog meer verhalen van Didot en nadat we voorbij de eerste tempels waren, was er ook hier rust. Dat het ging regenen zal daar ook aan bijgedragen hebben. Dikke vette aanrader deze dag. Al zou je het misschien beter over twee dagen kunnen verspreiden; aan het eind van de dag was ik echt doodop en kon ik geen verhaal meer opnemen. We eindigden trouwens weer in Jakarta, dat nu al wat minder druk leek. We aten in restaurant Kunstkring, een bijzondere ervaring. Zeker omdat we er ook een zeer uitgebreide rondleiding kregen, waarbij Steven de jonge ober nog het nodig kon bijbrengen over Multatuli en ons koningshuis. Het is heel gek hoe je zo ver van huis kan zijn en soms zo’n vertrouwd gevoel kan hebben.

Deze week vloog echt voorbij. Het smaakte zonder meer naar meer – Surabaja konden we bijvoorbeeld echt niet ook nog bezoeken deze week. Yogjakarta zelf hebben we niet uitgebreid kunnen verkennen. En tja Bali staat nu toch ook op de lijst. Voor ooit.  

Maleisië – deel 2

We vlogen van Jakarta naar Penang. Daar gingen we naar George Town, net als Melakka een heel relaxte stad. Met vooral veel prachtige streetart, soms met 3-D elementen. De laatste busreis in Maleisië bracht ons opnieuw naar Kuala Lumpur, wat al bijna als een soort thuis ging voelen. Toch fijn als je een punt in de vakantie hebt waar je weet hoe alles werkt en waar je ongeveer heen moet. Veel tijd brachten we nu niet door in KL, want we gingen twee dagen op stap met een gids, Joell. Twee lange dagen, waarbij we om 6.30u al werden opgehaald. Op dag 1 bracht hij ons naar de Cameron Highlands, waar je de Maleisische theegebieden kunt bezoeken. Super mooi groen. Jammer genoeg waren de fabrieken dicht; voor renovatie gaven ze bij Boh aan. Maar het landschap is al prachtig om te zien en om doorheen te lopen. De tweede dag met Joell bracht ons dan eindelijk naar Taman Negara, het oudste regenwoud ter wereld. Opnieuw een heel stuk rijden, dat hadden we wel onderschat. Maar het was het echt wel waard. Een tocht over de rivier, met stops om de canopy walk te wandelen (ik dacht na 10 meter echt ‘ik ga terug!’), een 450 jaar oude, enorme boom te bewonderen en een stuk door het regenwoud te wandelen. Het was een indrukwekkende afsluiter van deze reis.

De laatste dag vlogen we pas om 22u terug, dus we hadden nog een hele dag in Kuala Lumpur. We wandelden nog wat rond, waarbij ik me verbaasde over hoe dicht sommige plekken eigenlijk bij elkaar liggen. Zo thuis was ik dus nog niet in deze enorme stad…

Tijdens het wachten op het vliegveld en gedurende terugvlucht las ik een boek dat ik echt even moet aanraden: Middernachtbibliotheek van Matt Haig.

Reizen zonder vastomlijnd plan

Heel even twijfelde ik of we niet een reis moesten boeken, bijvoorbeeld via Koning Aap of Riksja. Maar eigenlijk wilde we aan al die reizen zoveel aanpassen dat we dachten ‘kunnen we niet beter alles maar zelf kiezen?’ Want het liefst reizen wij zonder een vastomlijnd plan. Na wat Googlen en advies van vrienden, besloten we gewoon zelf te gaan en te gaan reizen met bus en/of trein. En ja dat vond ik best even spannend, maar tegelijkertijd ook erg leuk. Net als altijd vertrokken we zonder al te veel vaste plannen. Buiten de vier dagen Singapore hadden we vooraf niets geboekt. Er was een lijst met allerlei plekken die we zelf graag wilden zien, of die mensen ons hadden aangeraden. Maar een exacte route maakten we vooraf niet. Dat pakte voor ons extra goed uit, omdat we daardoor makkelijk Indonesië nog konden invoegen. Het bleek prima mogelijk om last minute van alles te bedenken; bussen kun je vaak op de dag zelf nog op het busstation regelen. Dit bleek bijvoorbeeld toen we van Melaka naar Kuala Lumpur gingen en ik tickets had geboekt van Kuala Lumpur naar Melaka. Oeps… Binnen een half uur konden we alsnog vertrekken. De vluchten waren iets lastiger; vooral omdat er (nog?) niet heel vaak vluchten gingen van Jakarta naar Penang. Daarbij moet wel gezegd worden dat wij in het laagseizoen reisden (juni) en dat pas sinds april er weer toeristen welkom waren in Maleisië, in Indonesië geloof ik zelfs nog later. Het is dus wel goed om dit in je voorbereiding even te controleren. Of je moet bereid zijn om je plannen al reizend aan te passen.

Tips & tricks

Ik heb al de nodige linkjes in dit verhaal verwerkt, maar toch nog wat extra tips & tricks.

• Inspiratie over mooie plekken in Maleisië kun je vinden op de website Veelzijdig Maleisië.
• Bussen, treinen en vliegtickets boek je makkelijk via 12GoAsia. Er wordt bij de bustickets bijna altijd gezegd dat je de tickets moet printen – dat deden wij nooit. Een keer moesten we inderdaad de kosten betalen voor het printen. Zoek goed uit waar je bus vertrekt. Dat kan ook gewoon voor het kantoor van het ticketwinkeltje zijn; het is lang niet altijd het busstation.
• De treinen voor Indonesië boekten we via tiket.com. Je checkt vervolgens op het station in; meestal kan dat bij een automaat en het kan ook al een dag eerder (misschien nog wel eerder, maar dat hebben wij niet geprobeerd). Je krijgt dan een boardingpass. Voor het instappen wordt die gecontroleerd, meestal samen met je paspoort . Je hebt verschillende klasses; wij reisden meestal in de executive klasse en dat was super comfortabel. Soms wel koud, want de airco staat soms heel hoog. De treinen hebben een naam en als je wil, kunnen kruiers je koffers in de rekken plaatsen. Daar verwachten ze wel een tip voor.
• De tours boekten we via WithLocals. Wij zijn hier echt superenthousiast over. Het zijn professionele gidsen; ze hebben ook moeten solliciteren voor een plek. Maar ze kennen dus ook de omgeving heel goed. Je kunt de tours ook aanpassen; dat vonden we op de site niet per se heel duidelijk, maar dat bleek dus uit de chats met Didot en Joell.
• TripAdvisor bleek niet helemaal betrouwbaar – we stonden regelmatig voor dichte restaurants, die volgens de app open zouden zijn. Sommige permanent gesloten, andere met andere openingstijden. Sowieso waren er ook veel hotels dicht, winkels en soms ook musea.

Mocht je nog meer praktische vragen hebben, let me know en dan vul ik dit stukje met liefde aan.