Tijdens de vraag- en antwoordsessie van 8 mei beloofde ik nog wat leesfragmenten uit Verdwaald in Tirol. Stukjes uit het boek die verwijderd zijn in de definitieve versie, maar die wel meer vertellen over Stéphanie en Lex. Belofte maakt schuld! Bijgaand een leesfragment over een weekendje weg – op het moment dat de beslissing om naar Innsbruck te vertrekken net genomen is.

Leesfragment: een weekend weg

Lex staat voor het station op me te wachten. Twee keer per jaar gaan we op verrassingsweekend. Een van ons organiseert, de ander gaat zonder morren mee en weet pas als we vertrekken waar we heen gaan. We reizen allebei graag, maar onze wensen liggen soms wat uit elkaar. Ik ga liever romantisch langs de Seine lopen en daarna de Eiffeltoren op. Lex gaat liever met een kano varen in de Ardennen en daarna knus in een Belgisch hotelletje bij de haard zitten. Ik heb dus ook geen idee waar we nu heen gaan. Het feit dat we afspreken op het station betekent niet direct dat we met de trein gaan – voor hetzelfde geld nemen we hier een bus richting vliegveld, of de trein naar Schiphol. Na een welkomstkus, kijkt hij me vol verwachting aan.

‘En, wat denk je? Je hebt vast een idee.’

Een deel van de lol van het organiseren van het weekend is ook het raden vooraf door de ander. Ik heb de afgelopen weken vooral gedacht ‘moeten we dit wel door laten gaan, in alle hectiek?’, maar Lex hield voet bij stuk. Ik ben ondertussen enorm nieuwsgierig.

‘Gaan we misschien naar Innsbruck?’

Hij lacht en schudt nee.

‘Daar heb ik wel aan gedacht. Maar je had gelijk, de tickets waren schreeuwend duur. En ik had al een hotel geboekt op deze bestemming. Want het moest wel het juiste hotel zijn natuurlijk.’

‘Nou zeg dan, waar gaan we heen. En moeten we niet in actie komen, een trein of bus halen?’

Hij lacht, pakt mijn hand en trekt me mee het station in. Blijkbaar heeft hij al tickets, want hij dirigeert me richting perron. Hij lacht nog een keer als hij ziet dat ik op de borden probeer te spieken.

‘Lastig he, een verrassing. Ik zal het maar gewoon vertellen, we gaan naar Antwerpen. Dat is nu nog dichtbij, maar straks niet meer. Dat leek me wel een mooie bestemming.’

Antwerpen – de stad van ons eerste weekendje weg samen, bijna tien jaar geleden al weer. De enige keer dat we er ook hebben overnacht, want de keren daarna gingen we gewoon op een dag heen en weer. Dat kon makkelijk en er waren genoeg andere bestemmingen waar we wel een heel weekend heen ‘moesten.’ Typisch Lex om juist nu aan Antwerpen te denken. Al was Innsbruck wel handig geweest.

‘Ja handig ja – maar dit weekend gaat niet om handig, maar om romantiek en samen zijn. Staat je telefoon al uit? Voor Wes je gaat bellen en je toch aan werk denkt?’

‘Goed punt, nog niet. Ga het nu doen. En laat de romantiek dan maar beginnen. Waar is mijn bos bloemen?’

Lex lacht. Als we eenmaal in de trein zitten, haalt hij plastic glazen en een klein flesje wijn uit de koffer. We proosten op Antwerpen en natuurlijk op ons en op het avontuur in Innsbruck. Want die ochtend heeft Lex met Werner geskyped en ja gezegd. Alleen de startdatum staat nog niet vast.

Verder lezen?

Heb je Verdwaald in Tirol nog niet gelezen? Goed nieuws – dan kun jij verder lezen! Bestel het boek bij mij of bij je lokale boekhandel.
Heb je het boek al uit? Dan moet je nog ‘even’ wachten op deel 2. Tot die tijd deel ik zo af en toe nog een leesfragment dat de definitieve versie van het boek niet gehaald heeft. En wie weet over een tijd ook een eerste fragment van deel 2.

Foto: Ernest Ojeh voor Unsplash