Wij hebben altijd een kerstboom met kluit, mijn eega en ik. Een kunstboom komt er bij ons niet in, we willen de vallende naalden en de lucht van de boom. Alhoewel, die is niet meer zoals vroeger kan ik u vertellen. En een kluit dus. Vraag me niet waarom – misschien omdat we beiden ermee opgroeiden (denk ik, als mijn geheugen me niet bedriegt), misschien omdat we ons dan niet druk hoeven te maken over een standaard. Het is namelijk niet zo dat we de boom in de tuin kunnen zetten, om deze er het volgend jaar weer uit te halen. Want dat is natuurlijk eigenlijk het idee achter een kerstboom met kluit. Dit hebben we welgeteld een keer gedaan – toen we in Leiden een huis met een tuin hadden. Ik weet niet meer of die boom de volgende kerst heeft gehaald als ik eerlijk ben. Hij stond in ieder geval niet binnen de volgende kerst, dat weet ik wel zeker.

De kerstbomen belanden bij ons meestal wel nog een hele tijd op het balkon. Met het idee dat je er dan leuk lampjes in kan doen en die de hele winter aan kan doen. Dat is tenminste het idee – de praktijk is dat de boom op het balkon komt te staan, er nooit lampjes in worden gedaan en we dan ook nog vergeten deze water te geven, zodat er na een paar weken een boom met bruine naaldjes op het balkon staat. Die dan vervolgens ook allemaal loslaten, met als gevolg dat in de lente het hele balkon vol naalden ligt. En je dus niet kijkt naar een mooie, gezellige, groene boom maar naar een zielige, dode boom. Die dan uiteindelijk ergens in de late lente de vuilniszak ingaat – omdat ik de boom meestal lopend of met de fiets haal, hebben we namelijk altijd een schattig klein kerstboompje. Geen enkel probleem om dit in een vuilniszak in de vuilcontainer te laten verdwijnen.

Deze boom zag ik in Paleis Het Loo – ook mooi! Wel ietsje te groot om lopend naar huis te brengen…

Dit jaar besloot ik het anders te doen. De boom zou meegaan met de gemeentelijke afvaldienst, zodat deze voor de verandering een keer op de composthoop zou komen. Wat ik wel jammer vond is dat deze dan al voor Driekoningen weg moest – na 6 januari werd de boom namelijk niet meer opgehaald. Maar hé, het was voor meerdere goede doelen: compost, geen naaldjes op het balkon en niet de aanblik van zo’n zielige bruine boom. En dus tuigden we 4 januari al de boom af en zette ik deze 5 januari, met een beetje een onbestendig gevoel, buiten.

Nu is het 7 januari – de dag dat ik eigenlijk de boom had willen aftuigen. Buiten is het koud, glad en ligt er eindelijk (een beetje) sneeuw. De erwtensoep staat op en het voelt bijna alsof kerst nog moet komen. En op het balkon? Daar staat geen kerstboom zonder lampjes. Toch jammer….