Na een goede elf uur vliegen zetten we op 20 oktober onze eerste schreden in Kaapstad. Een gek idee dat je zo ver van huis bent en er geen tijdsverschil is. We landden dus in het donker en hadden vooraf besloten om ons zelf vanaf het vliegveld naar het hotel te laten brengen. De chauffeur vertelde vrolijk over wat we vooral moesten doen in Kaapstad – abseilen vanaf de Tafelberg – en wat niet – rondlopen in het donker. Volgden we dit ook op?

Veiligheid

Om met dat laatste te beginnen: we hebben niet veel na donker rondgelopen. Tenminste niet in Kaapstad en omgeving. We liepen wel twee keer terug vanaf een restaurant naar ons hotel, maar dat was het ook wel. Voor mij was dit ook echt wel wennen de eerste dagen, of misschien zelfs wel de eerste week: het gevoel van moeten opletten, omdat het niet overal veilig is. Dat moet je in iedere grote stad, opletten, maar toch voelde het in Zuid-Afrika wel anders. Voor mij tenminste. Gek genoeg wen je daar dan ook snel aan, want twee weken later dacht ik er niet eens meer aan. Al was ik alsnog wel blij dat we niet naar Johannesburg gingen.

To abseil or not to abseil

Laat ik je maar snel uit de droom helpen: we zijn de Tafelberg niet eens op geweest. Vooraf waren we al gewaarschuwd om goed het weer in de gaten te houden. Bij te veel wind gaat de kabelbaan niet omhoog. Wij waren er op een dag dat dit ’s ochtends geen probleem was, maar helaas: op het moment dat wij boven waren, was de service gestopt. Dan nog is het mooi om daar rond te kijken, want ook vanaf het begin van de kabelbaan heb je al een prachtig uitzicht over Kaapstad. Je kunt ook wandelend omhoog, maar dat zagen wij niet zitten. Dat abseilen dus ook niet…

V&A Waterfront en Robbeneiland

Victoria & Albert Waterfront is een ‘working harbour’, wat wil zeggen dat de haven er in bedrijf is. Daarnaast is het ook een fijne wijk met veel restaurants en winkels, waar je heerlijk rond kan lopen en mensen kunt kijken. We hoorden er ook fijne muziek en zagen robben zwemmen.

Het is daarnaast ook het vertrekpunt naar Robbeneiland; het eiland waar de politieke gevangen zaten, waaronder Nelson Mandela. Een bezoek moet je boeken (wij deden dit een week vooraf, maar: we waren in het laagseizoen) en duurt 3 tot 4 uur. Daarin zit de oversteek naar het eiland met de boot. Op het eiland wordt je met een bus rondgereden, waarbij een gids vertelt over wat je aan gebouwen ziet en hoe het leven van de gevangenen en ook van de medewerkers op het eiland verliep. Daarna volgt een bezoek aan de gevangenis, waarbij een oud-gedetineerde je rondleidt. Wij vonden dit ontzettend indrukwekkend, maar we hoorden ook dat het erg afhangt van wie je gidsen zijn.

Constantia

Wij verlieten Kaapstad na twee dagen, om er later weer terug te keren. Want alle voorbereiding ten spijt, wist ik niet dat Constantia eigenlijk een buitenwijk is van Kaapstad.  En daar wilden we toch graag heen voor de wijnbouw. Groot en Klein Constantia behoren namelijk tot de oudste wijnhuizen van Zuid-Afrika. Voor mij voegde het bezoek aan Klein Constantia niet zo veel toe; de wijnen zijn niet de beste. Maar: ze maken hier wel een heel beroemde dessertwijn, namelijk de Vin de Constance. Naar verluidt dronk Napoleon deze al. Ga je voor de geschiedenis, dan zou ik zeker Groot of Klein Constantia bezoeken. Het zijn zeker toegankelijke wijnhuizen. Ga je voor lekkere of bijzondere wijnen, dan zou ik een ander wijnhuis uitzoeken. In Constantia, of in Stellenbosch of Franschhoek.

Kaapse schiereiland

Vanuit Constantia verkenden we het Kaapse Schiereiland. We reden de prachtige Chapman’s Peak Drive, langs de oceaan en met prachtige uitzichten. Deze weg schijnt in veel autoreclames voor te komen, dat zegt denk ik genoeg. Daarna reden we door naar Table Mountain National Park en Kaap de Goede Hoop. Het bekende bord kun je alleen bereiken als je dit nationale park ingaat. Maar dat is echt de moeite waard, want de natuur hier is prachtig. Ik was blij dat we hier de tijd hadden, want de stranden waren prachtig en je kunt er ook mooi wandelen. Wat voor mij met de restanten van een knieblessure te uitdagend was voor een deel, want het was flink klauteren. Dus liep mijn eega een stuk alleen. Je zou hier zeker een dag kunnen doorbrengen als je lekker wil wandelen en tijd wil hebben om ook af en toe stil te staan om dieren te bewonderen. We reden daarna nog wel door naar de pinguïns die je vindt op Boulders Beach, maar stopten daar niet. Het was al vrij laat en we wilden ook nog naar Muizenberg; de gekleurde huisjes op het strand bewonderen. Alles bij elkaar genomen: met een dag kun je naar mijn idee het Kaapse Schiereiland niet goed bekijken. Maar ja, ook met drie weken vakantie moet je toch keuzes maken.

Tips voor Kaapstad en het Kaapse schiereiland

Ik kreeg een heleboel tips van mensen over te bezoeken plekken, veel daarvan lees je hierboven terug. Ik zou geen van deze plekken overslaan. Nog wat algemene tips:

• Verken Kaapstad als je de tijd hebt een dag zonder een heel vast programma, zodat je lekker kan zwerven. Dit kan lopend (zorg dat je wel weet wat de goede en slechte wijken zijn), maar er is ook een hop-on-hop-off bus. Zo zie je veel kanten van de stad.
• Bedenk wat je graag wil op het Kaapse Schiereiland. Wij hadden eerder in de vakantie al besloten om bij Bettysbaai naar de pinguïns te gaan kijken bijvoorbeeld, waardoor we dat tijdens de verkenning van het schiereiland niet hoefden te doen. Daardoor hadden we meer tijd voor Table Mountain National Park.
• Wij hadden een heel fijn hotel, aan de rand van het centrum en van Bo-Kaap (overigens: dit vond ik niet per se een hoogtepunt, al kom je het op veel lijstjes tegen) en later een lodge in Constantia. Ik was zelf blij met die volgorde. Want in het centrum konden we lopend naar restaurants en bezienswaardigheden, kregen we de sfeer mee. Dat was in Constantia anders; dat lag een stuk rustiger en daar moesten we dus voor alles de auto pakken.

Meer weten? Stuur vooral een berichtje!