Nu we al weer een tijdje hier in Erlangen vertoeven, komt de vraag steeds vaker of ik hier al gewend ben en of Erlangen me beter bevalt dan Innsbruck. Onze Duitse landgenoten hebben er één prachtig woord voor – dat ook in de cursus veelvuldig wordt gebruikt trouwens – en dat is jein. Lekker efficiënt ook, een woord in plaats van ´het is niet ja, het is niet nee, maar het zit er ergens tussenin.´

Er zijn absoluut een aantal grote pluspunten te noemen aan onze nieuwe omgeving en met stip op 1 in deze lijst staat onze woning. Ik ben nog steeds zo ontzettend blij met ons bad en de compleet werkende, nieuwe keuken. Ook het feit dat er weer een aparte werkkamer voor mij is vind ik erg fijn – niet direct ´s ochtends je ´kantoor´ zien geeft een gevoel van rust dat ik erg prettig vind. Minpunt is de uitstraling van ons nieuwe stekje – het appartement in Innsbruck had een bepaalde huiselijkheid en een gevoel van historie. Door de hoge plafonds en het oude parket had het veel charme en dat heeft het appartement hier niet. Ook van buiten niet – het is toch een beetje een 13 in een dozijn flatgebouw.

Een ander pluspunt: het beter verstaanbare Duits. Misschien ligt dit ook aan mij – misschien hebben de twee jaren in Innsbruck me voorbereid op alles in het Duits in de dagelijkse praktijk. Nu schijnt het Fränkisch, het dialect dat men hier in Franken spreekt, wel redelijk onverstaanbaar te zijn. Ofwel ik heb het nog niet gehoord, ofwel het is echt beter te verstaand dan Tirools. Hoe dan ook, het maakt het wel makkelijker als je de mensen om je heen redelijk tot goed verstaat. Die mensen zijn dan wel weer een beetje degelijk – niet onvriendelijk hoor, dat niet. Dat zou ook niet hoffelijk zijn en dat is een waarde die men in Duitsland hoog in het vaandel heeft. Maar dat is geen plus of min ten opzichte van Innsbruck – had je daar namelijk ook. En daar waren mensen dan soms ook nog echt uitgesproken onvriendelijk. Maar ja, ik had er wel weer twee dames om mee te kletsen – dat mist hier dan weer (wordt aan gewerkt hoor, dat dan weer wel!).

Nog een pluspunt: de aanwezigheid van een echt grote stad in de buurt, Nürnberg dus. Ook dat heb ik in Innsbruck gemist – hoewel sommige mensen Innsbruck een grote stad vinden, vond ik het eerder een dorp. München is de dichtstbijzijnde grote stad – maar tussen München en mij is het zelfs niet tot een ontluikende liefde gekomen. Geen idee waarom – soms heb je dat. Met Nürnberg was dat vanaf het eerste bezoek anders en eigenlijk is het met ieder bezoek beter geworden. Geen liefde als voor Berlijn, London of Parijs misschien – maar zeker een als voor Praag of  misschien zelfs Wenen (o, dat vond ik bij het eerste bezoek ook niet zo geweldig trouwens!) Maar… we wonen niet in Nürnberg, maar in Erlangen, dat volgens mij erg op Eindhoven lijkt – toch mijn Heimatstadt. Waar je in Eindhoven Philips hebt (of had – want zo veel Philips zit er niet meer in Eindhoven), heb je hier Siemens. De stad lijkt erop ingericht – er zijn scholen voor Siemens, sportfaciliteiten en er is ook een Siemens bosloop. Praktisch en comfortabel ja, maar gezellig? Hmpf. En daar komt een groot deel van het jein vandaan. Eindhoven is ook comfortabel, vertrouwd, prettig om te wonen, ligt mooi in de bossen – maar zou het mijn eerste keuze zijn voor een woonplaats in Nederland?

Dan heb je nog bos versus berg. Ja – prachtig, dat uitzicht op de bergen. Maar om in te leven? Geef me dan toch maar het bos. Wel minder spectaculair om te fotograferen of om over te schrijven. Dat laatste geldt misschien wel voor veel hier – het is allemaal wat normaler, minder bijzonder – je moet meer je best doen om het mooie te zien, maar als je aandachtig kijkt is het er wel. En daarmee komen we ook meteen op het aspect tijd en geduld hebben -niet echt mijn sterke punten 🙂 Misschien is het gewoon wel te vroeg om tot een fatsoenlijk antwoord te komen. Een wijze vriendin vertelde onlangs dat zij ook voor de verhuizing binnen een stad maanden tijd nodig had om weer tot een volledig normaal ritme te komen. En laten we eerlijk zijn – ook al spreekt men in Oostenrijk ook Duits en kun je in de supermarkt veel dezelfde producten kopen: Duitsland en Oostenrijk zijn toch wel net zo verschillend van elkaar als Nederland en Duitsland.

Kortom: komt tijd, komt een definitief ja oder nein. Tot die tijd moeten jullie maar gewoon doorlezen – en af en toe opnieuw vragen hoe de vlag erbij hangt 😉