Het eerste waar ik aan moest denken toen ik de term ichiban zag staan op een foldertje over Kobe en omgeving was de serie Friends. Weet je dan wat ik bedoel? Zo niet, even naar YouTube en zoeken op Friends ichiban. Mijn idee klopte 🙂
Maar goed, de vertaling van het begrip is eigenlijk het beste, het meest dierbare of gewoon nummer één. En dit blogje gaat over de tot nu toe wel echt leukste dag in Japan (wat niets zegt over de andere dagen! Althans niet dat die niet leuk waren) en die beleefde we in en om Kobe. Dankzij de folder Ichiban Kobe kwam ik er achter dat het befaamde Himeji kasteel niet meer in de stijgers stond, maar weer helemaal open was voor het publiek. Dit witte reiger kasteel is een van de bekendste van Japan en staat op de Unesco lijst. De tegenhanger, het zwarte reiger kasteel, stond op mijn (beknopte) lijstje maar een kamer daar in de buurt reserveren bleek geen sinecure. Dus was ik des te blijer dat we naar Himeji-jo konden!
We vertrokken met grijzig weer. Onderweg vanuit de trein zagen we nog een hardloopevenement – opvallend dat er enorm veel mensen leken mee te doen, terwijl ik tot nu toe weinig hardlopers zag. De lucht aan de kustkant leek blauwer te worden en eenmaal aangekomen bij Himeji was het een mooie herfstdag. En het trok steeds verder open – de foto’s houden jullie tegoed.
Van buiten is het kasteel prachtig. Misschien wel het mooiste dat ik ooit zag. Maar binnen had ik wel echt een cultuurshock – wat een chaos! Haal de nette rijen weg en de nette Japanners gaan voordringen dat het een lieve lust is. Dat had ik echt nooit verwacht. Een complete chaos, want ook het aantal mensen dat zich in de ruimte bevond was buiten alle veiligheidsnormen. Een brandweerman zou er hoofdpijn van krijgen. Het idee dat mensen hier altijd netjes en volgzaam zijn klopt dus niet – misschien maar goed ook 🙂
Na dit culturele avontuur was het tijd voor een culinair avontuur. Kobe is bekend van de kobe beef – in Nederland bekend van het verhaal rondom de koeien die bier drinken en een groot deel van de dag massages krijgen. Bij aankomst vond ik het nog een beetje (veel) te duur maar na een paar dagen op veel plekken aanprijzingen gezien te hebben en met een gezonde portie nieuwsgierigheid, besloten we zaterdag om op onze laatste dag in Kobe te genieten van een uniek stukje vlees. Er volgt nog een uitgebreid verhaal met foto’s van dit spektakel want het was echt geweldig. De smaak, maar ook de hele beleving er om heen. Als je van vlees houdt en je bent toevallig in de buurt: dit moet je gewoon beleven. Ik kan er maar een woord voor bedenken: ichiban!
Als je terug bent in NL verruilen we de Italiaanse lekkernijen van de City Hall vast voor Japanse kobe. Zie je snel! X, B