Een van de tegenslagen bij het schrijven van mijn boek is de naam van mijn hoofdpersoon. Redelijk essentieel toch, zou ik zo denken, een goede naam. Nu heb ik een naam, zowel voor de vrouw als de man. En tsja je moet ze een keer delen die namen, maar dat vind ik nog best een beetje spannend. Een tijdje terug zag ik een leuk spelletje op een site die ik volg: je zet de naam erop en anderen reageren met de associatie die ze bij deze naam hebben. Ik deelde dus de naam van mijn heldin, mijn pas geschapen en tot in details uitgedachte hoofdpersoon. Dit was een van de reacties, nee dit was de eerste reactie die ik kreeg op mijn naam:
Boerendochter, poezenvrouwtje van tegen de 60. Al jong weduwe geworden. Werkt in de kringloopwinkel en vrijwilligt in het bejaardenhuis.
Waarbij iemand anders reageerde met:
Wat hij zegt maar dan de Wereldwinkel ipv kringloopwinkel en ze heeft een papegaai.
Slik. Daar zit je dan, met je hoofdpersoon van rond de 30, die bepaalt geen weduwe is en ook niet dol is op de kringloopwinkel, laat staan dat ze er werkt, geboren en getogen in de stad. En die, als ze al een huisdier zou hebben, zeker geen vogel zou hebben. Ik twijfel nog altijd over de naam, maar vervelender nog: ik dacht direct ‘als ik al geen naam kan bedenken voor mijn hoofdpersoon, waarom denk ik dan dat ik überhaupt een boek kan schrijven?’ Ja ik weet het, een beetje een dramaqueen heb ik wel in me en die meedogenloze normen helpen ook niet mee. Na deze grote deceptie schreef ik twee weken lang dus geen woord.
En toen waren daar de dames van de schrijfplek. Die helemaal begrepen waarom ik dit niet leuk vond. Die ook begrepen waarom ik twijfelde. Die zeiden dat de naam van een hoofdpersoon ook gewoon lastig te bepalen is. En die zeiden dat ik me hier vooral niet door tegen moest laten houden. Met zoek en vervang heb je de naam op het laatst namelijk alsnog zo vervangen. Kijk. Daar heb ik wat aan. Concreet advies. Nu schrijf ik door. Met gewoon die naam voor mijn hoofdpersoon nog in mijn concept.
Maar waar ik nou benieuwd naar ben: aan welke naam denk jij bij de hier boven aangehaalde reactie? Eens kijken of het spelletje ook andersom werkt… O en voor de mensen met voorinformatie: niet verraden hè, die naam. Ik ben namelijk erg benieuwd of iemand de naam raadt met deze beschrijvingen.
Ik twijfel tussen Anouk en Sanne maar ik ga tich voor Sanbe
Ik laat je nog even in spanning 😉 Kijken wat er verder aan reacties binnenkomt en die wil ik natuurlijk niet laten weten of het een van deze namen is – of juist niet… #cliffhanger
Soannend voor mij maar ook voor jou haha
Hmm…. Lydia. Nee, Lydia is in de 50. Kathleen!
Kathleen klinkt voor mij als een Vlaamse dame 🙂
Ik dacht meteen: Martha (met een H! van Hekje) 😉 of Agatha of Helma. Iets met een HHHHA.
Ja en je moet inderdaad niet zo piekeren en niet teveel andermans associaties loslaten op jouw ideeën. Het is jouw boek, anders zitten er straks allemaal mede-auteurs met jou aan tafel bij Pauw. 😛 Dat wil je ook niet!
Ja dat ze aanschuiven bij Pauw is nog tot daar aan toe – maar ja de royalty’s delen…
Wat denk je van Ada of Mirjam☺️
Tuurlijk vreemd, want een naam krijg je nooit op latere leeftijd. Altijd voor de geboorte, daar ha ik tenminste vanuit. En ja daar kun je ook lang over nadenken. Aangezien jouw boek nog niet uitgegeven is, is je hoofdpersoon ook nog niet geboren.
Als ik aan een boerendochter denk, dan denk ik aan Anoek of Greet. Maar als jouw persoon lekker vlot is, dan denk ik aan Jessica. Lijkt mij een mooie naam voor je boek.
Maar goed zover is het nog niet. Je boek staat nog in de kinderschoenen, dus die naam.die komt nog wel. Zoek plezier in het schrijven, dan komt de rest vanzelf.
Succes!
Haha ik denk aan Vivian ofzo.
Gone with the wind denk ik meteen aan!
Ik ga voor Saar of Sarah.
2e keuze Jannie of Jeanet ;).
Jannie vind ik ook wel passen bij de omschrijving – maar nee, niet juist.
Ik ga voor Agnes, weet niet waarom, maar schiet me te binnen
Ik weet wel waarom – jij hebt voorkennis. Maar haha – ik heb de naam veranderd 😉
Ik doe een gooi naar de naam:
– An
– Francisca
– Lea
– Dineke
Nou Dineke vind ik wel echt passen bij de omschrijving! Gelukkig is het niet de naam van mijn hoofdpersoon 😉
Juul, hoe ik aan die naam kom? Het was dus gewoon Julia, ik kan me niet herinneren dat mijn moeder me ooit zo genoemd heeft, zelfs niet als baby! Ik was zo snel dat het waarschijnlijk makkelijker was om Juul vermanend te roepen! Mijn vader kwam vaak niet verder dan: héé!
Jongen die bij Juul past: Wout of Reinier/Rein, laatste naar mijn opa.
Ben reuze teleurgesteld als deze niet allebei gebruikt worden!
grapje!!!