Al de hele week werd het voorspeld: het zou een prachtig weekend worden. Dus besloten mijn man en ik om op zaterdag naar Wattens te fietsen, om daar de Kristalwelten van Swarovski te bezoeken. We wisten niet zo goed wat we er van moesten verwachten – collega’s van Steven en Mary waren niet erg enthousiast, maar dan was er weer het verhaal van mijn ouders die het wel mooi vonden. Kortom, we gingen het meemaken.
De fietstocht naar Wattens verliep voorspoedig en we genoten van het weer. Bij het kopen van het ticket hadden we zowaar een Nederlandse kassière – dat bleek ook het enige pluspunt aan het bezoek aan de Kristalwelten te zijn… OK – de ingang is mooi – vond ik tenminste, Steven was daar al niet van onder de indruk. Maar de 14 ruimtes waar je vervolgens doorheen gaat vielen eigenlijk allemaal tegen en het was mij ook bij 11 van de 14 ruimtes bepaald niet duidelijk wat ze nou met Swarovski te maken hadden – buiten wat versierselen met de beroemde kristallen. Al zouden dat net zo goed neppers kunnen zijn… Geen woord over het productieproces en helemaal niet de bling-bling die ik verwacht had. Binnen een uur stonden we buiten en als je dan bedenkt dat dit 11 euro kost, dan kun je volgens ons toch wel van een deceptie spreken. We besloten de kas van Swarovski dan ook niet verder te spekken met een lunch of een aankoop in de winkel (sorry Elvira!).
Gelukkig bleef het mooi weer en verliep de fietstocht terug dus ook in een stralend zonnetje. We sloten de excursie af met een heerlijke lunch bij My Indigo – absoluut geen deceptie en zeker een bezoek waard! Je vindt ze ook in onder andere Munchen en Salzburg. Super vers en niet duur. En zo is het achterliggende doel van doel 27 – samen dingen doen en meer genieten en minder werken – toch weer behaald.
O en vast een kleine waarschuwing: er komen nog wat blogs de komende dagen over mijn doelenlijst – de ‘ deadline‘ komt namelijk snel dichterbij; nog 12 dagen te gaan. Aangezien ik jullie niet wil overspoelen met schrijverij, beschrijf ik alleen de leuke. De minder leuke zal ik bewaren voor een samenvattende blog met ook de niet behaalde doelen erop 🙂
hmm wij hebben het toch echt anders beleefd, misschien te hoge verwachtingen?
We stonden er redelijk neutraal in volgens mij. Maar ik vind echt dat het erg duur is voor wat je te zien krijgt. De Swarovski winkel hier in de stad vind ik mooier – en die is gewoon gratis. Misschien meer een kwestie van andere smaak? 🙂
Was overigens mijn antwoord:)
Een uur om er doorheen te komen?!? Toen wij er waren mocht je er niet eens hardlopen:)!
Prijs was toen overigens € 9.50. Dik een jaar geleden, dus dat is een aardige prijsverhoging!
Overigens begin ik de indruk te krijgen dat jullie dingen minder mooi gaan vinden, dan is het afscheid straks minder moeilijk:). Of toch andere smaak. Wat vonden jullie dan van la primadonna Assoluta die het altijd mooie Thy hand Belinda vertolkte. Ook hard voorbij gelopen? Kan ik me niet voorstellen en al helemaal niet van Steven!
Deddijo
Ah, dan moeten we ze toch nageven dat ze iets veranderd hebben – buiten de prijs dan 🙂 Nu zong Jesse Norman. Wel mooi – alleen op CD is het ook erg mooi 😉
Hoi Astrid,
je hoeft geen sorry te zeggen hoor! dan weet ik dat ik er ook niet heen hoef dan is mijn kast met swarovski mooier en ook gratis. 🙂
De Swarovski-winkel in Innsbruck is wel mooi 🙂 En gratis, mits je tenminste al hier bent!