Al vrij snel nadat we in Innsbruck gingen wonen ging het over de Goetheweg. Dit is een wandeling over de bergkam van de Nordkette. Maar het kwam er maar nooit van en dus kwam deze wandeling ook op mijn 40 doelen lijst terecht.
Op pad – met veel anderen
Gisteren was het zo ver: prachtig weer, samen in Innsbruck en dus stond niets ons in de weg. We namen de Hungerburgbahn omhoog en stonden al snel aan het begin van de Goetheweg. We waren niet de enigen die dit bedacht hadden – we liepen met veel mensen samen op het pad. Gelukkig loopt iedereen wel in zijn eigen tempo en verspreiden we ons vrij snel over het pad. De uitzichten over Innsbruck en de andere bergen zijn prachtig en gelukkig is het bovenop de berg ook wat koeler dan in het dal. We genoten van de schapen en de koeien en van de grasveldjes.
Alternatieve route
Maar eerlijk is eerlijk, het is niet mijn soort wandeling. Te veel rotsachtige paadjes, te veel klauteren over rotsen en te veel dalen op smalle stukjes. We lopen dan ook niet helemaal door naar de Pfeishutte – het gebruikelijke keerpunt – maar besluiten eerder om te keren en de alternatieve afdaling te maken naar Seegrube. Ook daar weer mooie uitzichten en smalle paadjes en na een wandeling van een uurtje of 4 1/2 (6 met de pauzes erbij) zaten we weer in de kabelbaan terug. Voldaan & verbrand & een mooie wandelervaring rijker.
Geweldig, wat een mooie foto’s en eerlijk gezegd, als ik dit zie, denk ik dat ik hem ook wil lopen. Oeps. hopelijk leest je vader dit berichtje niet☺
Dat denk ik niet moeder… Het is echt berglopen en Steef en ik hadden het er tijdens het lopen al over dat het maar goed was dat jij er niet bij liep 😉
Goed gedaan!! Ik ben helemaal jaloers op je als ik die bergen-foto’s zie…. *zucht* 😉