Een vrije zondag in de Alpen, wat ga je dan doen? Precies: als het niet regent / sneeuwt, dan ga je de bergen in! Wandelend wel te verstaan. Gisteren was het zo’n droge dag, dus hop, de wandelschoenen aan en de bergen in, waar je vanuit ons appartement in een half uurtje naar toe loopt. Gelukkig weet Steven welke weg we moeten nemen. Ik houd namelijk niet zo van verrassingen op wandelgebied. Mijn vader houdt ook erg van wandelen, maar helaas ontaardde een wandeling met hem vaak met een verdwaling dan wel het idee dat de wandeling toch enigszins onderschat was. Ik vertel u de verhalen graag op een ander moment 🙂

Hoe dan ook, de weg omhoog leidde langs een watervalletje, de randen van de Alpenzoo (de buffels, zwijntjes en bokjes konden we ook nu zien) en wat bospaden naar het stadje Hungerburg. Daar stonden we dan voor de keuze: terug lopen (bergaf) of toch maar de bus nemen? De bus reed net weg en hoe moeilijk kon de weg terug nou zijn? We kiezen er dus voor om toch terug te lopen. We volgden het advies van mijn vader: een foto maken van de kaart bij vertrek. Twijfel je onderweg, dan kun je altijd kijken of het nu goed is gegaan. Of het werkt? Ook daarover vertel ik u de verhalen graag op een ander moment! Positief punt: de weg die we volgden, moest ook de route van de bus zijn. Zouden we toch te moe worden, dan konden we altijd nog de bus in. Helaas, toch de verkeerde weg genomen merkten we na een tijdje. Geen bus te zien en echt naar beneden liep de weg ook nog niet. We belanden op de Gramartstrasse, mooi maar waar bleef de afdaling? Visioenen van wandelen in het donker, langs onverlichte paden en zonder telefoon of water kwamen al langzaam naar boven. Toch nog even doorbijten dan en zo waar: een drie kwartier later liepen we in een van de buitenste stukjes van het centrum van Innsbruck. Een gevoel van herkenning en opluchting was het gevolg. Al met al dus toch een mooie wandeling!

Volgende keer lopen we verder omhoog vanuit Hungerburg omhoog. Wanneer de volgende keer is? In ieder geval op een dag dat het droog is dus 🙂