…en dus zijn er weer volop pompoenen te krijgen hier – of Kurbissen, zoals het auf Deutsch heet. Ik moet toch altijd even aan onze ex-buurman Ron denken als ik pompoenen zie. Ron had, of waarschijnlijk heeft hij die nog altijd, een moestuin en in de vroege herfst kwamen daar tientallen, zo niet honderden, pompoenen vandaan. Die liet hij zijn zoontje dan verkopen – zodat die weer een mooi zakcentje had om van naar de Leidse 3 oktober kermis te gaan. Natuurlijk kochten wij ook een aantal pompoenen – en kregen we er later ook nog een aantal gratis als tuindecoratie.
Veel verder dan het maken van pompoensoep kwam ik eigenlijk nooit. En omdat je van 1 pompoen al snel een paar liter soep maakt en je daar met 2 personen behoorlijk lang van kan eten, gaf ik het eerste jaar ook een flink portie soep terug aan Ron. Ik zal niet snel vergeten dat hij de lege bak terug kwam brengen en vertelde dat het net zo goed een andere soep kon zijn en dat het helemaal niet echt naar pompoen smaakte. Hij was er dan ook niet echt van onder de indruk. Tsja. Het punt is dat ik eigenlijk niet zo van pompoensoep houd… Net zo min als van erwtensoep of hachee of de meeste recepten die je in de römertopf maakt – maar ik houd wel van het hele proces, van recepten die lang moeten koken of stoven of bakken. Gewoon, omdat ik het gezellig vind, een pan op het vuur (nou ja, de elektrische pit hier) of een bak in de oven waar je naar moet kijken en in moet roeren. Het geeft een ouderwets huiselijk gevoel vind ik.
Maar aangezien pompoenen hier dus overal te koop zijn tegen zeer redelijke prijzen en er hier ook in veel restaurants veel met seizoensproducten wordt gekookt (dus ook met pompoenen), maakte ik vorig jaar kennis met de pompoenrisotto en de pompoenpancakes – beide erg lekker. Dus toen Steven vrijdag bij het zien van de pompoenen opperde dat hij wel weer eens pompoensoep wilde eten dacht ik ´waarom niet.´ Ik zocht een ander recept op en terwijl ik de pompoen stond te schillen dacht ik weer even aan Ron – en bij het eten vroeg ik me af of hij deze soep wel als ´echte´ pompoensoep zou kwalificeren 🙂 Ik wel in ieder geval & ik vond het nog lekker ook. Smaken veranderen blijkbaar echt!
Hoi Astrid, ik ben dol op pompoensoep….hier maak ik op Portugese wijze pompoensoep Piri Piri. lekker pittig en en ik heb een recept met kokosmelk. Ook heerlijk….kan je ze doorsturen als je nog verder wilt experimenteren. Vorig jaar hadden we een paar hele grote pompoenen die van het landje van de buren waren afgevallen…dus voor ons….en de pitten van pompoen hebben zich tot plant gevormd en een lange slinger met mooie grote bladeren en bloemen gevormd…maar niet tot pompoen gekomen 🙂 eetze 🙂
Bij deze ook maar gelijk het recept 🙂
Pompoensoep met kokos
Voor 2,5 liter
1,5 – 2 kilo pompoen met schil
2 uien
2 winterwortels
4 eetlepels olie
4 theelepels gemberpoeder
1 theelepel gemalen komijn
2 theelepels gemalen koriander
2 liter water met 6 blokjes groente of kruidenbouillon
(vers gemalen) peper
1 blikje kokosmelk (400 ml)
4 eetlepels verse koriander.
Bereiding:
Schil de pompoen, verwijder de draden en snijd het vruchtvlees in blokjes.
Snijd de gepelde ui in ringen.
Snijd de schoongemaakte wortel in stukjes.
-Verhit de olie in de pan en bak de ui ca. 1 minuut. Roer de gember, komijn en koriander erdoor.
-Voeg de pompoen en wortel toe en schenk de bouillon erbij.
-Breng het geheel, al roerende, aan de kook en laat de soep ca 20 minuten zachtjes koken tot de pompoen gaar is.
-Pureer de soep met een staafmixer of in een foodprocessor en breng hem op smaak met peper.
Afwerking;
Roer het blikje kokosmelk door de soep.
-Snijd de verse koriander fijn en voeg dit toe aan de soep.
-Lekker met bagels, stokbrood of turks brood besmeerd met lekkere kaasjes of knoflooksaus.
Eet smakelijk!!
NB: in plaats van kokosmelk kun je ook een pakje monchou door de soep roeren, ook lekker!
hmmm lekker pompoen!!! en vooral de pompoensoep 🙂
Hier nog een recept met pompoen. Super lekker.
http://www.24kitchen.nl/recepten/couscous-met-7-groenten?f%5b0%5d=im_42_field_feest:54&f%5b1%5d=bundle:recipe
Trouwens pompoen hoef je niet te schillen. Je kan hem met schil eten of pureren in de soep, wordt hij mooi bondig van.. Alleen de pitten eruit lepelen.
Ah, ik zie dat je het recept voor de soep al hebt opgeschreven! Dank! 😉