De eerste keer – het kan meevallen, het kan tegenvallen. De laatste week waren er best veel eerste keren; sommige voor herhaling vatbaar, andere juist niet en bij weer andere twijfel ik. Een korte samenvatting en ik laat u als kritische lezer zelf uw conclusies trekken 😉

Zondag – de eerste keer mijn eega wegbrengen naar het station voor een conferentie. Niet veel later zelf naar Nurnberg voor de eerste keer een ‘officieel’ hardloopevenement in Duitsland – tussen haakjes omdat de Nurnberger Frauenlauf vooral bedoeld is als evenement voor een goed doel. Geen tijdwaarneming en, zo bleek om 14u, geen officieel startschot. Voor het eerst dus ook een wedstrijd zonder foto’s van Steven en zonder aanmoediging op verschillende plekken op de route – iets dat ik zeker in deze hitte wel echt gemist heb. Voor het eerst lopen met een heel team – de dames van de IWG. We liepen bij elkaar in de buurt en na 1 ronde zag ik de meeste dames links af naar de finish lopen. Zelf ook opgeven na 1 ronde leek aantrekkelijk, maar toch liep ik ronde 2 ook uit.

Na de loop voor het eerst een vriendin ophalen op het station van Nürnberg die met de trein uit Nederland komt om een paar dagen te blijven (niet het eerste bezoek dus ;)) – Marjolijn komt voor het eerst in Erlangen. Om maandag gaan we samen naar de Adidas factory outlet – ja ja, voor het eerst – en die van S. Oliver (ook voor het eerst). En daarvoor nemen we de auto – voor het eerst dat Marjolijn deze ziet EN voor het eerst dat ik ergens heen rijd en Marjolijn naast me zit. Tsja – normaal rijdt Marjolijn. Dus ook als we mijn auto gebruiken… ’s Avonds eten we bij een Japans restaurant – eerste bezoek aan dat restaurant.

De volgende dag gaan we op zoek naar huurfietsen – maar hoewel we twee verhuurplekken hebben bezocht, zijn de fietsen bij beide bedrijven volgens ons niet geschikt om een flinke afstand op te fietsen. Onverrichter zaken keren we naar het centrum – om voor het eerst neer te strijken bij Mengin voor koffie / bionade met gebak. ’s Avonds eten we bij een Chinees restaurant dat ik zondag had ontdekt tijdens het naar het station lopen. Voor het eerst dus ook, dat ik daar at. Voor het eerst bereiken we het einde van aflevering 2 van seizoen 1 van Game of Thrones – als iedereen zo lovend is over een serie, dan moet je toch blijven proberen er naar te kijken, toch?! Op woensdagavond zijn we bij aflevering 5 beland overigens en inmiddels gematigd enthousiast.

Woensdag togen we dan maar met de auto in plaats van met de fiets naar de zoo in Nürnberg – eerste bezoek. Een dierentuin met dolfinarium – ik weet eigenlijk niet of ik dat al eerder heb gezien; twijfelachtige eerste keer dus.  En ik vergat in de eerste versie van dit bericht nog een opmerkelijke eerste keer: mijn allereerste happy hardcore CD! Van Scooter – ja die maakt nog steeds muziek ja, volgend jaar al 20 jaar. Hyper! De Japanner waar we die avond aten was dezelfde Japanner als waar ik met Simone at – tweede keer dus, maar zeker niet laatste keer als het aan mij ligt.

Donderdag gaat Marjolijn weer weg, na een ontbijt in de stad bij Der Beck op het stationsplein – eerste bezoek daar, maar ook een beetje twijfelachtig aangezien ik al wel  bij heel veel andere Der Becks ben geweest. Dan ga ik vervolgens voor het eerst ’s avonds hardlopen – gezien de drukte  ‘op kantoor’  en de regen later, moest ik uitwijken naar de avond. Normaal doe ik dat niet, want bij mij komt van uitstel meestal afstel als het om hardlopen gaat – dit keer dus niet.

En nu is de hamvraag: welk van deze eerste keren smaakt zonder twijfel naar meer?