De vorige fase, die van de tekstredactie en het maken van de webwinkel, voelde voor mij nog als bekend terrein. Dat deed ik allemaal al een keer. Maar toen kwam de cover. Waar ik al heel lang over nadacht. En waar ik eigenlijk zelf niet echt een beeld bij had.

Reisgids

Als ik aan Innsbruck denk, dan denk ik vooral aan de Inn; zeker op de dagen dat de rivier prachtig helder blauw is van het smeltwater. De eerlijkheid gebied overigens te zeggen dat dit niet heel vaak zo is, maar toch. En dan denk ik ook aan de pastelkleurige huizen direct aan de Inn, met daar weer achter de bergen. Zoals de foto bij dit bericht dus. Maar ja – zo’n cover geeft al snel het idee van een reisgids, zeker in combinatie met de titel. Dus dat idee had ik al lang geleden laten varen.

Nis

Functie van een cover

De cover ging een keer of drie heen en weer. Ik vroeg verschillende van mijn meelezers om advies en liet ook wat familie de cover zien. Ik was enthousiast – zeker over de combinatie van tekening en foto waar de ontwerper mee kwam. Ook mijn meelezers zagen Stéphanie wel zitten in die stoel. En toen… vroeg tekstredacteur Sanne of ze de cover ook mocht zien. Enthousiast zei ik ja en stuurde deze op. Waarna ze me belde en zei ‘deze cover is niet toegankelijk.’ Slik. Ze had de cover met iemand gedeeld die het boek niet kende en die had geen idee waar ze naar keek. Na de uitleg over de nis en het toekijken begreep ze dat wel, maar was ze niet overtuigd. En tsja – de functie van een cover is onder andere iemand overtuigen om het boek op te pakken in de boekwinkel en daarna ook te kopen. En dat proces gaat het snel.

Opnieuw beginnen

Ik hoefde niet lang te denken toen Sanne vroeg of ze een ander voorstel mocht doen. Graag! Ze vroeg me of ik buiten mijn comfortzone wilde denken. Dat betekende in mijn geval niet de nis en wel een stockfoto. Ik zei zonder twijfelen ja en binnen een paar uur had ik een voorstel voor een heel andere opzet. Waar ik wel over twijfelde en dus schakelde ik lezers in. Dit keer niet alleen mijn proeflezers, maar ook mensen die wel veel lezen, maar de inhoud van mijn boek nog niet kenden. Het oordeel was vrijwel unaniem: de nieuwe opzet kreeg de voorkeur. Dank aan iedereen die haar of zijn mening gaf en mij hielp tot een nieuwe keuze te komen!

Tada: de cover

Nu vond ik zelf de eerste nieuwe opzet nog niet passend – dus er volgde nog een set met foto’s en daar vond ik er een waarvan ik dacht ‘die is het!’ Het gevoel dat uit de foto spreekt, past voor mij helemaal bij het verhaal. En is voor mij typisch Innsbruck. Binnen een week werd het van alleen een foto tot een prachtige cover – dankzij Bureau Janse. Dus vol trots hierbij ook voor jullie: de cover van Verdwaald in Tirol.