We hadden al Spaans koken met een Spanjaard, dit keer in dezelfde reeks Chinees koken met een Chinese! Tijdens het Grillfest deze zomer mochten we al proeven van een traditioneel Chinees gerecht dat Zhijiao mee had genomen – tot onze verbazing met tofu en varkensvlees. Wij kennen tofu toch vooral als vleesvervanger via onze vegetarische vrienden en, eerlijk is eerlijk, meestal vond ik het dan bepaald niet lekker. En dan druk ik me nog voorzichtig uit … Op de weg terug naar huis vroeg ik haar of ik niet eens een les in traditioneel Chinees koken van haar kon krijgen, waar ze meteen mee instemde. Gisteren was het dan zo ver.

Voorbereidingen treffen

De aanloop verliep al een heel stuk georganiseerder dan met Stevens Spaanse collega – daar waren we een paar uur kwijt met boodschappen doen door het ontbreken van een concreet lijstje en talloze telefoontje naar Spanje. Dit keer keken Zhijiao en Steven vrijdag al naar de verschillende ingrediënten en werd de lijst netjes gesplitst – al moesten we alsnog naar 3 supermarkten om alles te halen, maar toch. Voor we gingen koken, kreeg ik eerst alle gerechten op internet te zien en namen we de instructies door die met foto´s werden toegelicht.

Chinese recepten via YouTube

Dat is nog niet zo simpel als het klinkt – los van het feit dat we via een omweg Chinese tekens moesten typen (leve Google Translate) waren er ook veel sites waar de afbeeldingen dusdanig onduidelijk waren dat ik ze zonder toelichting niet begreep. Maar ach, volgens Zhijiao is het toch steeds ´the same procedure´: vlees in de pan, knoflook en verse gember erbij en even bakken. Dan dat uit de pan en groenten in de pan. Die even bakken – precieze tijd hangt af van de groenten – en dan vlees er weer bij – klaar. Very simple, every time same procedure – ja ja!

Hoge standaarden tijdens het koken

We maakten in totaal 4 gerechten – de recepten heb ik apart uitgewerkt. Het opvallendst vond ik nog wel hoe hygiënisch ze werkte en hoe kritisch ze op de ingrediënten was. Selderij blaadjes met enige  verkleuring? Niet vers genoeg, niet gebruiken. Bordje gebruikt om gerecht 1 even op te leggen? Schoonmaken en niet gewoon gerecht 2 er ook op leggen. Vooral gezien de verhalen die je over Chinese restaurants in Nederland hoort was ik hier verbaasd over. En wat ze al zei voor we ging koken bleek inderdaad te kloppen: eigenlijk was het best eenvoudig en was het idee steeds hetzelfde.

Typisch Chinees?

Wat Steven en ik allebei opmerkelijk vonden, was dat je met relatief weinig ingredienten toch steeds een echt andere smaak kreeg. We hebben het vervolgens ook allemaal lekker met stokjes gegeten – en met geluid, want dat hoort in China.

Experiment geslaagd – ik heb nog wat meer recepten doorgekregen en daar ga ik de komende tijd eens mee aan de slag. En wie weet nodigen we Zhijiao dan binnenkort uit voor dim sum – al is dat volgens haar wel voor gevorderden en maakt ze het zelf ook nooit. Ach, ik houd wel van een uitdaging op zijn tijd 🙂