Die vraag – Hoe kies jij een boek – stelde ik pas in mijn stories. Natuurlijk kwam die vraag niet zo maar op. Samen met Angela (meisjedevos) ben ik druk bezig met de vormgeving van Madame Bonheur. Of beter gezegd, Angela geeft vorm en ik geef aan wat ik prachtig vind en waar ik nog iets anders wil. Bij het bespreken van de eerste ontwerpen voor de cover, kwam de vraag op ‘hoe belangrijk is die cover nu eigenlijk?’ Koopt iemand een boek juist wel of juist niet als de cover aanspreekt? En: wat is het dan dat aanspreekt in een cover?’ En je raadt het al: we verschilden hierover van mening! Waarop Angela zei ‘hoe zou dit voor andere mensen zijn?’ Die verschilden ook van mening 🙂
Astrid: een cover kan mij afhouden van het kopen en dus lezen van een boek
Laat ik maar eerlijk zijn: ik beoordeel een boek in de boekwinkel echt op de cover. En dat kan heel negatief uitpakken. Ik houd bijvoorbeeld niet van schreeuwerige covers – Confettiregen van Splinter Chabot heb ik om die reden heel lang niet eens opgepakt. Pas toen een vriendin zei ‘Astrid, je moet dit echt lezen!’ heb ik dat gedaan. Het is een prachtig boek, een van de mooiste van de afgelopen jaren. Evenzo houd ik niet heel erg van te veel pastelkleuren en in het algemeen ook niet van getekende covers.
De boekwinkel is de plek waar ik het liefst mijn boeken koop. Of in ieder geval inspiratie opdoe, want tja: dikke boeken lees ik alleen nog op mijn e-reader. Eigenlijk lees ik vrijwel alles op mijn e-reader. Het komt zelfs voor dat ik een boek na het lezen op mijn e-reader zo goed vind dat ik het in mijn boekenkast wil hebben. En het dan dus alsnog fysiek koop. Komt zelden voor, maar toch. Soms zie ik een boek liggen waarvan de cover niet meteen roept ‘pak mij op’, maar dat me dan wel opvalt omdat het al vaak voorbij is gekomen op bijvoorbeeld Instagram. Dan pak ik zo’n boek toch ook vaak op.
Waar val ik dan op bij een cover? Er moet iets zijn dat me intrigeert. Bijzonder kleurgebruik, een mysterieuze afbeelding of een opvallende letter. Een voorbeeld hiervan is Leer me alles wat je weet van Hanna Bervoets. Of een prachtige illustratie, zoals bij Breuklijnen van Marleen Stelling of Drie dagen in augustus van Anne Stern. Regelmatig blijkt overigens dat ik die prachtige boeken te snel koop, want ik lees nog net wel de achterflap, maar daarna besluit ik al om het boek te kopen. En bij die laatste twee boeken was dat dus te weinig. Had ik ook het eerst hoofdstuk gelezen, dan was ik wel afgehaakt.
Hoe kies ik dan mijn e-books, ook op de cover? Zelden. Ik lees ook eigenlijk nooit boekrecensies, ook al schrijf ik ze zelf al heel lang. Soms lees ik ze nadat ik een boek heb gelezen, omdat ik benieuwd ben wat anderen ervan vonden. Zeker als ik een boek niet zo goed vond… . Ik lees veel boeken omdat iemand ze me aanraadt; met name als een vriendin of mijn moeder zegt ‘moet je lezen’ dan twijfel ik daar zelden aan. Soms wel, maar bijna altijd wint dan het idee ‘als zij het zegt, dan geloof ik wel dat het een goed boek is.’
Angela: ik zal het al dan niet kopen van een boek nooit laten afhangen van de cover
Als vormgever en lezer vind ik het ontzettend leuk en interessant om boekcovers te bekijken, maar het kopen van een boek zal ik eigenlijk nooit laten afhangen van de cover. Ik kom tegenwoordig ook bijna nooit meer in een boekwinkel. Als ik al een boek koop, doe ik dat meestal in de kringloopwinkel of op Vinted.nl tenzij ik écht geen geduld heb om te wachten tot ik een pas verschenen boek tweedehands kan vinden. Dat was bijvoorbeeld het geval bij Rode komeet van Heather Clark en Sieb Posthuma – van toen, tot hier en nu verder van Joukje Akveld. Ik heb een sterke voorkeur voor boeken over de levens van ‘echte’ mensen. 😊 Ik word bij het kopen van een boek meestal getriggerd doordat ik er iets over gelezen of gehoord heb.
Daarnaast heb ik een duidelijke mening over wat ik wel en niet mooi vind. Ik ben bijvoorbeeld groot liefhebber van de boeken van Herman Koch, maar de cover van Het Diner (en dan die met de kreeft op het bord) vind ik afschuwelijk. Finse dagen daarentegen vind ik weer wel mooi, ook omdat het patroon van de berken als een soort structuur voelbaar is in het papier.
En in tegenstelling tot Astrid houd ik bijvoorbeeld wel van covers met illustraties, zoals de poëziebundels van Ted Hughes die Uitgeverij Faber ter ere van hun negentigjarig bestaan heeft uitgegeven. Met als persoonlijk favoriet The Thought fox. Ook covers waarbij collagetechnieken gebruikt zijn, spreken mij vaak aan. Bijvoorbeeld Al wat schittert van Eleanor Catton. Ik zag het laatst bij de kringloopwinkel, maar ik heb het (helaas) niet meegenomen.
Wat zeiden de reacties op de poll?
Veel mensen gaven aan dat ze een boek lezen op basis van de cover, de flaptekst of de combinatie van die twee. Daar kunnen wij wel inkomen! Ook boekrecensies werden regelmatig genoemd, net als ergens iets over het boek gelezen hebben. Het boek aangeraden krijgen van een bekende werd ook veel genoemd.
Ook de Hebban-rank kwam voorbij. Eigenlijk de digitale versie van de boeken top 10 in een boekwinkel. Astrid: ‘Als auteur vind ik dit heel interessant, omdat je als onbekend auteur via Hebban en ook via Goodreads veel nieuwe lezers kunt vinden. Lezers kunnen je boeken hier recenseren, maar ook op hun lijstje van nog te lezen boeken zetten. Hoe meer lezers dat doen, hoe hoger je boek in de lijst (rank) komt. Opvallend genoeg kijk ik zelf dus nooit naar deze ranglijsten. Maar als schrijfster van Madame Bonheur is het een optie die ik zeker niet mag vergeten.
Verwerk dat allemaal maar eens in een cover
Zoveel mensen, zoveel wensen. En aan Angela de schone, maar ook zeer uitdagende taak om aan al die wensen te voldoen! Bijzonder genoeg was het bij de cover die het uiteindelijk geworden is ook direct raak. Voor ons allebei.
Angela: ‘Voor het vormgeven van de cover van Madame Bonheur heb ik veel onderzoek gedaan. Naar wat ik mooi vind, maar ook wat gangbaar is binnen het genre waar Madame Bonheur onder valt (roman/historische roman). Vooral van de covers in het laatste genre was ik meestal niet zo onder de indruk. En daar heb ik met Astrid interessante én leerzame gesprekken over gevoerd. Eigenwijs als ik ben, weigerde ik bijvoorbeeld een cover te maken met een vrouwelijk personage – op de rug bezien – dat uitkijkt over de wijngaarden van Saint-Émilion. Maar ja, je kunt iets benaderen vanuit een artistiek oogpunt óf vanuit marketing oogpunt. Lastig! Voor Madame Bonheur heb ik een aantal verschillende versies gemaakt, in de hoop de perfecte balans te vinden. Over hoe Astrid en ik uiteindelijk tot de definitieve keuze zijn gekomen, kunnen we veel vertellen. Dat doen we waarschijnlijk ook, maar dan in een aparte blog!’
0 reacties