Zondagmiddag – net na mijn stukje over doel 13. Vaak krijg ik na het schrijven en publiceren van een stukje ook reacties op oudere stukjes. Zo ook dit keer – op het stuk ‘ Ik vertrek – of toch niet.’ Ik las het stuk nog een keer door en op de achtergrond zong Stef Bos het (prachtige) lied Komatiepoort: ‘Er is altijd een wereld die wij nog niet kennen. Altijd een grens om over te gaan.’ Het lied bleek heel goed te passen bij de gevoelens en gedachtes van de afgelopen maanden – een periode waarin ik veel geleerd heb over mijzelf en over wat ik belangrijk vind in het leven. Dat is niet altijd makkelijk, nadenken, reflecteren en bedenken wat je dan moet met dat wat je hebt bedacht. Maar zoals Stef zingt ‘Er is altijd een lied voor wie wat wil zingen. Er is altijd een zon, ook al zie jij alleen nog de maan.’
De afgelopen maanden zette ik mijn schouders onder het ‘project’ verder inburgeren in Innsbruck. Zo begon ik met yoga, ging ik naar een vrouwenavond van de lokale expat vereniging, ben ik begonnen aan Start 2 Run (ik kan het zelf nog niet geloven :)), formuleerde ik 40 dingen die ik het komend jaar in ieder geval wil doen en stopte ik veel tijd in hobbies als Postcrossing en Swap-bot. Kortom, ik volgde het advies op van Stef: ‘Kom beweeg.’ Een paar stapjes verder ben ik wel gekomen – maar toch lijkt Oostenrijk voor mij soms nog altijd de nieuwe wereld die het ruim een jaar geleden ook was. Ik vraag me af of Stef dit zelf ook zo ervaart in Zuid-Afrika….
Heej Astrid, ook hier in Portugal maak ik het mee. Leef je een nieuw leven, of oude leven in een nieuw jasje? Mensen zijn gewoontedieren, maar wat hou je daar nog van vast op een nieuwe plek met andere gewoonten? Wij eten nog steeds ’s avonds warm als we zelf koken…maar gaan we een dagje weg, dan eten we ’s middags uitgebreid warm…..We runnen ook een bar bij de camping en net als ik denk okee, we kunnen zo wel sluiten, er is niemand meer, dan komen de Portugezen ineens op gang….. Ik ga maar even dat liedje van Stef Bos luisteren 🙂
Hai Karin, Aanrader, het liedje van Stef. De hele CD trouwens 😉 Ik denk dat het voor mij ook nog wel wat anders zit – alles is in feite hetzelfde, maar dan op zo’n 1000 km verder. Heel erg het oude leven in een nieuw jasje gevoel dus! Maar soms is het ook wel een heel fijn jasje 😉
he lieve astrid, wat een mooi stuk heb je geschreven!en “beweeg” is so true…op die manier komt er beweging in de dynamiek. Er is altijd een zon, ook al zie jij alleen nog de maan.’ook een hele mooie zin(en neem hem ook voor mezelf mee) Ookal is de maan heel vol en is de zon niet zichtbaar, toch komt de zon, want de maan en de zon zijn met elkaar verbonden. Mooi stuk, Astrid. bedankt om dit met ons met te delen.
Hallo Astrid,
Inburgeren? ik kan nog bijna niet geloven dat ik hier ben. De berg waar we nu wonen kennen we al een jaar of zes, de honger naar hier voor altijd zijn werd steeds groter en opeens hop knoop door… en nu.. We worden warm omarmd door de berg en haar bewoners en al voelt het nog steeds als een te grote jas, het is toch echt de mijne. Alles aan m’n leven hier is anders, het ritme, de taal, de manier waarop mensen met elkaar omgaan, het uitzicht en de toekomst. Dagen van 8 uur achter een beeldscherm zijn nu dagen van 4 uur met pikhouweel en kettingzaag het bos in toom houden en de andere uren schrijven en creëren. Creëren van appeltaarten en keukenmeubelen tot grootse plannen en kleine beeldjes. Iets in mij weet zeker dat dit allemaal wel goed zal gaan en dat ik die jas vanzelf zal vullen.
Hoi Kim, wij zijn al ietsje langer weg uit Nederland – vandaar het inburgeren. Ben benieuwd naar jouw ervaringen over enige tijd!
Hoi Astrid,
Hoe lang is ietsje? Het inburgeren nu is iets wat voor ons gedaan wordt We worden overal bij gehaald en in betrokken, er wordt nieuwsgierig over onze schouder mee gekeken en geduldig naar ons gestuntel geluisterd. We zijn hier nu vanaf mei 2011.
Misschien komt het door de kleine boeren gemeenschap dat het zo gemakkelijk lijkt te gaan.
Sinds september 2010 zitten wij in de Alpen
Jeetje, lijkt wel een beetje op een bucketlist…. maar dan in het mini! 😉
Nou dan wel heel mini toch? Voorlopig denk ik nog niet aan dood gaan namelijk 😉
HOI Astrid, GET POPPIN”
October is National Popcorn Poppin’ Month! Welcome the cool fall evenings in the company of a cozy couch, a warm throw, and a big bowl of freshly popped popcorn.
( spontane opwelling om deze reactie te plaatsen:) You know me:)
🙂