Hemelvaartsdag – we (mijn eega en ik) beginnen de dag met het hardlopen van ongeveer 5 kilometer. Sinds een tijdje loopt hij ook en rennen we samen. Nou ja – we starten samen, hij loopt wel wat sneller dan ik en nu hij niet meer hoeft te pauzeren, zie ik hem vaak pas weer bij de voordeur. Na de koffie begin ik aan een projectje, het afhalen van het behang op de WC. Klinkt misschien raar, maar ik vind het heerlijk om klusjes in huis te doen – het huis wordt er steeds mooier en eigener van. Na de lunch besluiten we om ons fietsplan toch door te zetten – het weer is wat minder geworden, maar het is wel droog. Via Katwijk, Noordwijk en Zandvoort komen we in Haarlem, waar we heerlijk eten. Via Station Aerdenhout gaan we naar station Leiden en fietsen we de laatste kilometers naar huis – waar we heerlijk rozig aankomen. De dag is zonder stress – zonder het gevoel ‘ik moet eigenlijk nog …. orders inpakken, kaarten scannen, de AVG-wetgeving bestuderen en verwerken op de website, mails van klanten beantwoorden, Facebook-berichten schrijven en inplannen én kaarten inkopen.’

Ik krijg met enige regelmaat de vraag of ik Cardcetera niet mis. Natuurlijk wel – bijvoorbeeld als ik zie dat een van de merken die ik verkocht weer wat nieuws heeft. Of als ik lees over een nieuw merk, zoals het prachtige Kitsune Art. Dan denk ik echt wel even ‘had ik nog maar…’ Maar dan schijnt de zon en hoef ik me niet schuldig te voelen als ik een keer extra wil hardlopen, of met een vriendin bij een van de heerlijke strandtenten aan de Wassenaarseslag wil gaan zitten. Of kan ik gewoon lekker toch gaan fietsen met mijn eega, of een hele dag doen over een vloer uitzoeken zonder te denken ‘ik had hier eigenlijk maar een halve dag voor ingepland.’ Of ik kan op vakantie gaan zonder te denken ‘hoe ga ik na mijn vakantie de bestellingen verwerken? En wie houdt de pagina in de gaten als ik er niet ben?’ En dan kies ik er lekker voor om die mooie nieuwe kaarten gewoon te bestellen als consument en niet als bedrijf.

Het liefste neefje

Of ik tijd overhoud? Met tig klusjes in huis, een lijst postvriendinnen die al even niets meer van mij hadden gehoord, een kookhobby waar ik al een hele tijd niets aan had gedaan, een nieuwe e-reader met een stapel digitale boeken, een scheet van een pasgeboren neefje en een boek dat ik nog wil schrijven heb ik eigenlijk nog steeds tijd tekort. Maar het voelt wel minder druk – omdat het allemaal dingen zijn die ik op mijn eigen moment kan inplannen en doen, waarbij ik niet de vraag krijg van iemand anders ‘is mijn bestelling al verstuurd?’ of ‘wanneer komt ….’ Kortom: nee, ik heb nog geen spijt van mijn keuze. Soms kriebelt het wel om weer na te denken over nieuwe Quotes-kaarten – maar nog niet genoeg om echt in actie te komen. Ooit – denk ik.